અમે પૂનમ ના’વા જ્યાંતાં,અમે પડવે પાછાં વળિયાં.
પૂનમ ચાંદની ખીલી પૂરી અહીરે,શોભે રજની સુંદર શી આજ!
પા પા પૂનમ,તારા ટમટમ
પૂનમ કેરો ચંદ,મોતીસરી લૂંબ,
ચાંદની પૂનમ રાતમાં બોળીવીજળીકેરા હોજમાં બોળી
ને માગસર મનનો માની;પોષે પૂનમ પારકી –
પૂર્ણ ચંદ્ર ઊગવાની તિથિ, પૂર્ણિમા
full-moon day of Ashwin,
શ્રાવણી પૂર્ણિમા
આંખોમાં ઝલમલતું નૂર...કાંઠો તો યમુનાનો, પૂનમ ગોકુળિયાની
ફાગણ ફૂલ્યો ફૂલ કેસૂડે, પૂનમ ચાંદની ખીલી, હો!
એકલો બેસું બારીએ મારી.પૂનમ કેરો ચાંદલો આવી,
પૂનમ ખીલી પોયણે, સુધા.પાન મેં ત્યારે માણ્યું ના.
એક સદા-પૂનમ મારા દેશમાં અમાસ ભુવન નવ આવે જો;
બીજમાંથી સીધી પૂનમ દઈ દે!સ્હેજ પાંપણ નમેલી ખોલી નાખ
જ્યારે સ્વયમના તેજથી અંધાર ઓગળે;ત્યારે ફરક રહે નહીં પૂનમ-અમાસમાં!
એના પેટડિયાનો ફાંદો રે,જાણે ઊગ્યો પૂનમ ચાંદો; ગોરસ ઢળશે રે.
પાંશેર રાંધીશ કાજુ ખીચડી.પાપડ શેકીશ રે વીરા પૂનમ કેરો ચંદ,
ઊના ઊના આભ પરેદાઝતી પૂનમ હજી ડરતાં ભરે બે ડગ,
પૂનમ સમયના ચંદ્રને જોડી સમુદ્રથી,ભરતી વિશેની જાત હું સાંજે નહીં કરું.
જાણે પૂનમ કેરો ચાંદો રે – બેડલિયાંoતારા વાંસોનો વળાકો રે હો વ્રજનારી,
પૂનમ ગણી હું જેમની પાસે ગયો હતો,એ તો હતી ઉદાસી ઉજાણીના સ્વાંગમાં!
તને હું જોઉં છું, ચંદા! કહે, તે જુએ છે કે?અને આ આંખની માફક કહે, તેની રુએ છે કે?
ઈશ્વર સ્મરણ માટેની એક નાની માળા. જે 108 મણકાની હોતી નથી.
રેખ્તા
હિન્દવી
સૂફીનામા
રાજસ્થાની
