મળ્યું છે અહીં જે હતું આ સકળમાં...આ જલધિ તરંગે ઉમંગે હૃદય છે, નજરમાં પ્રથમ એ મુલાકાત, ફળિયું,
અહીં ફૂલ કેવળ આવળનાં;અહીં નીર અધિકાં મૃગજળનાં;
અહીં ક્યાંક ઝરણુંય વહે છે, આ માટીની મ્હેક કહે છે,લ્યો અહીં જ વાવી દઉં તમને તમેય કંઈ ફણગાવો.
અણધાર્યાં અહીં-તહીંથી આવી,નીલા નભસરમાં ઝંપલાવી
અહીં અમારા અલકમલકથીઅધિક કમલ શું કોક?
અહીં ઓચિંતુ ચારે દિશાએથીઅંધારું આખો મને રંગે,
આખું બ્રહ્માંડ ચૂર ચૂર,એવી ગૂંથેલ અહીં સાચની સગાઈ
વાદળના કાફલાનું ગીત અહીં લ્હેરખીમાંરેશમનો સૂર રહે વણતું;
અહીં મારે તો જીવવાના વાંધા...
કે હું જ કરું મારી ગોતાગોત :તારા આવતાંની સાથે અહીં કોણે જાણ્યું કે
પે’લું કહે: અહીં દન ખૂટે તો પાછી ન ખૂટે રાત;અહીં અટૂલું એકલું લાગે, તહી તો આપણી નાત!
‘યાદ તને બેસી અહીં વેણુ વાતા’તા વનમાળી?’
ઊગ્યો ક્યાંથી અહીં તું અધવચ અટૂલો ભગ્ન ખંડેર માથે?ઊગ્યો ક્યાંથી અહીં તું રમણીય તજીને સ્વચ્છ કો આંગણું જ્યાં
'કેમ છો?'-કહી ઊડતી બધી આંખનો ફેરો ખાલી,ચડતી અહીં લમણે ઘણી આંગળી ઠાલી ઠાલી :
પીડા નામે એક પરીને અહીં ફૂટે છે પાંંખોબાથ ભીડીને પાંપણ સાથે રોજ કૂદે છે વાડા
રોજરોજ ઝાડ અહીં બળબળતા દેહમાંછાંયડાનું પીંછું પસવારે.
અહીં આગળ તરભેટે,જ્યાં તારી ધીરજ ખૂટી ને,
આ ઘડીએ નહીં રોકું,રોક્યું કોણ અહીં રોકાશે?
અપવાસી ઊંધમૂંધ પોઢી’તી ભોમ અહીં ખેંચી ખેંચીને નકોરડા;
બેસજો હો ને,તમે અહીં બેસજો હો ને.
ઈશ્વર સ્મરણ માટેની એક નાની માળા. જે 108 મણકાની હોતી નથી.
રેખ્તા
હિન્દવી
સૂફીનામા
રાજસ્થાની
