મારા ફળીનાં ઝાડવાં બે....

મારા ફળીનાં ઝાડવાં બે હતાં કરતાં એક દિ’ વાતો!

એક કહે: હદ થાય હવે, નહીં ભાંડુ વિજોગ ખમાતો!

ચાલને, આંહીંથી ચાલતાં થાયેં

આઘાં આઘાં વંનમાં જાયેં

બીજું કહે: એમાં જીવનું જોખમ, નિત આવે કઠિયારા,

આવી ઓચિંતાના ચલવે આપણા પર કુઠારના મારા;

જોકે મરવું કોઈ ન ટાળે,

તો યે મરવું શીદ અકાળે?

પે’લું કહે: અહીં દન ખૂટે તો પાછી ન ખૂટે રાત;

અહીં અટૂલું એકલું લાગે, તહી તો આપણી નાત!

ચાલને, આપણે ચાલતાં થાયેં

આઘાં આઘાં વનમાં જાયેં!

બીજું કહે: જેણે જાત ઘસીને આપણને જળ પાયાં,

એમને ક્યારે આપશું આપણાં ફળ ને આપણી છાયા?!

હું તો કહું: અહીં રોકાઈ જાયેં,

એના ચૂલામાં ઈંધણાં થાયેં!

mara phalinan jhaDwan be