મને એવી રીતે કઝા યાદ આવી,કોઈ એમ સમજે દવા યાદ આવી.
આ શું પ્રગટ્યું છે મારામાં કે યાદ કરું છું ગોકુળને.છે મન ગમતીલી દ્વિધામાં કે યાદ કરું છું ગોકુળને.
ના મારા ગુના યાદ કે ના એની સજા યાદ,રહી ગ્યો છે અમસ્તો જ મને મારો ખુદા યાદ.
હતો જીવંત ત્યારે કંઈ ખબર લીધી નથી ‘બેબસ',મરણ થાતાં કરી માતમ નકામી યાદ રે'વા દે.
યાદ ભૂંસાતી રહી કે હું - ખબર પડતી નથીજ્યોત બુઝાતી રહી કે હું - ખબર પડતી નથી
પહેલાં છાંટે ભુલાઈ જાતાં ચડ્ડી-બંડી, પડતાં ભેરુસાદ, યાદ સરવરિયું આવે, એ રજવાડું! આહાહાહા!અમે પાદરે ગામ ગજવીએ અને સીમમાં બાપુજીને યાદ તૂટેલું નળિયું આવે, એ રજવાડું! આહાહાહા!
તારી એકલતાની સરહદ વિસ્તરેલી – યાદ છે?એક દિ’ એ મારી ગઝલોને અડેલી – યાદ છે?
એને અમારી યાદ કદી સંભવે જ કેમ?અણજાણ માછલીના ઉદરમાં હતા અમે.
થઈ ગયો આ તો નિયમ હંમેશનો કે-યાદ તારી ફૂલ જાણે બારમાસી.
આપની નજરો જે ફરમાવી રહી,એ ગઝલ જો યાદ આવે તો કહું!
યાદ કરવા જાઉં તો પણ યાદ આવે ના હવે;એક વીંટી કોઈને ગુમનામ દૈ બેઠા છીએ.
વૃક્ષ યાદ આવે છે?જીવ પાંદડામાં છે?
રહું હું યાદ કદમમાં એના તો ખ્યાલમાં,જોયા કરૂં હું સરૂ ને સનુબર તમામ રાત.
એમાં નિરાંતે સૂતો હતો એની યાદ છે,હે ચોર, ચોરી જા બધું એક પારણા સિવાય.
જાય છે ગંગા ને જમના બેઉં મારી આંખથીયાદ આવી છે પ્રલયમાં દુર્દશા દિલની મને
બેઈમાની યાદ આવી ગૈ ફરીબેઈમાનો સેંકડો પરદેશમાં
‘દિલહર’ ક્યારેય વ્યથાઓએ હૈયાનો પીછો ના છોડ્યો,કારણ કે મુજને અંત લગી મેળાપની ઘડીઓ યાદ હતી.
ન છૂટે ધ્યાન પ્રતિમાનું ખુદાની યાદ ના આવે,પડ્યો પથ્થર સમજમાં શું કહે લોકો કે કાફર છે.
તમે જે ચાહ્ય તે લઈ જાવ, મારી ના નથી કાંઈ,તમારી યાદ રહેવા દો ફક્ત મારા જીવન માટે.
કદાચિત્ તને ભૂલવામાં મજા હો, એ માની ઘટાડયે ગયો યાદ તારીહજી પણ મને યાદ આવી રહ્યો છે, તને ભૂલવાની દશાનો અનુભવ
ઈશ્વર સ્મરણ માટેની એક નાની માળા. જે 108 મણકાની હોતી નથી.
રેખ્તા
હિન્દવી
સૂફીનામા
રાજસ્થાની
