મને એવી રીતે કઝા યાદ આવી,કોઈ એમ સમજે દવા યાદ આવી.
આ શું પ્રગટ્યું છે મારામાં કે યાદ કરું છું ગોકુળને.છે મન ગમતીલી દ્વિધામાં કે યાદ કરું છું ગોકુળને.
ના મારા ગુના યાદ કે ના એની સજા યાદ,રહી ગ્યો છે અમસ્તો જ મને મારો ખુદા યાદ.
હતો જીવંત ત્યારે કંઈ ખબર લીધી નથી ‘બેબસ',મરણ થાતાં કરી માતમ નકામી યાદ રે'વા દે.
યાદ ભૂંસાતી રહી કે હું - ખબર પડતી નથીજ્યોત બુઝાતી રહી કે હું - ખબર પડતી નથી
તારી એકલતાની સરહદ વિસ્તરેલી – યાદ છે?એક દિ’ એ મારી ગઝલોને અડેલી – યાદ છે?
હીરાકણી હીરા કાપે છે, સોમલ ઝેરનું મારણ છે;તારી યાદ ગઝલમાં વણું છું, તારી યાદ વીસ૨વાને!
યાદ કરવા જાઉં તો પણ યાદ આવે ના હવે;એક વીંટી કોઈને ગુમનામ દૈ બેઠા છીએ.
વૃક્ષ યાદ આવે છે?જીવ પાંદડામાં છે?
બેઈમાની યાદ આવી ગૈ ફરીબેઈમાનો સેંકડો પરદેશમાં
કદાચિત્ તને ભૂલવામાં મજા હો, એ માની ઘટાડયે ગયો યાદ તારીહજી પણ મને યાદ આવી રહ્યો છે, તને ભૂલવાની દશાનો અનુભવ
કોક દિ’ એકાંતમાં ખપ લાગશે,આવ મારી યાદ વળગાડું તને.
જેમને લીધે થયો ‘ઇર્શાદ’ તુંએમને ક્યારેય આવે યાદ તું?
ફૂલનાં રંગ ઊડી ગયા સામટા,પાનખર બાગને યાદ આવી હશે.
ઝણઝણાવે છે હૃદયના તારને,યાદ આવે જે ક્ષણે અંતરના દોસ્ત.
યાદ જો ઘાસ જેવી સૂકી હો,તો નથી રાખતો કસર દીવો.
તેજમાં, તત્ત્વમાં, ક્યાં કશે બાદ છે?ધ્યાનમાં આવતી એમની યાદ છે.
હાથમાં પાંપણ છૂપાવી એય પણ,ફૂંક મારી, યાદ તો કરતી હશે.
પહેલાં છાંટે ભુલાઈ જાતાં ચડ્ડી-બંડી, પડતાં ભેરુસાદ, યાદ સરવરિયું આવે, એ રજવાડું! આહાહાહા!અમે પાદરે ગામ ગજવીએ અને સીમમાં બાપુજીને યાદ તૂટેલું નળિયું આવે, એ રજવાડું! આહાહાહા!
એને અમારી યાદ કદી સંભવે જ કેમ?અણજાણ માછલીના ઉદરમાં હતા અમે.
ઈશ્વર સ્મરણ માટેની એક નાની માળા. જે 108 મણકાની હોતી નથી.
રેખ્તા
હિન્દવી
સૂફીનામા
રાજસ્થાની
