અમારા તડપવાનું કારણ સ્મરણ છેઅને રોજ મરવાનું કારણ સ્મરણ છે.
સ્મરણ લીલું કપૂરી પાન જેવુંહવામાં ચોતરફ લોબાન જેવું
તારું પાક સ્મરણ હો કાયમપલકારા- ધબકારા વચ્ચે.
ગોમુખી, ટેરવાં, જાગરણ ને સ્મરણ,રામને ચોપડે આપણી આ વણજ;
ઉઝરડા ઉઝરડા અને લોહીલુહાણ આખ્ખાય જીવતરનાં કારણ છે શું?મેં ફૂટપાથ પર એક જોશીને પૂછ્યું તો એણે કહ્યું કે : 'સ્મરણ એકબે'
સ્મરણ તારી જુલ્ફો તણું ભૂલવામાં,મને શ્યામ વાદળ ઘટા સાથ દેશે.
તું નગદ લેખીને સંઘરતો નહીંછે સ્મરણ? તો નાણી જોવું જોઈએ.
બોલો હે અંધકાર! અજંપાની રાતના,કોને સ્મરણ હું સૂર્ય બની તરવર્યા કરું?
મારી પાસે અલસગમના જિંદગી, જીવવાનું,ને ખિસ્સામાં સ્મરણ ખખડે એમ મારે જવાનું.
અધૂરા સ્વપ્ન પેઠે કાં થયું પ્રગટીકરણ મારું?હશે કો અર્ધ-બીડી આંખડી કાજે સ્મરણ મારું!
ગાઈ-બજાવી દિલથી એનું સ્મરણ કર્યે પણ,ભુલાય વેદના તો પળભર ભુલાવવી છે.
સાચવીને ત્યાં જ તો મૂક્યાં હતાં,એ બધાં તારાં સ્મરણ તેં ક્યાં મૂક્યાં?
જાવ, પડછાયા વગરનાં સૌ સ્મરણ પાછાં વળોઆપની હલચલ મને આજેય ચોંકાવી શકે.
પરદેશીનું સ્મરણ તો ફક્ત આજની જ હૂંફકાલે ફરી બરફના સૂરજ ઊગશે રે લોલ
ઊંચકી બચપણ - યુવાનીનાં સ્મરણ બેસી રહ્યાં,સાંજ લંબાતી ગઈ ને બેઉં જણ બેસી રહ્યાં.
વાવે કદાચ કોઈ તો ઊગે અહીં સ્મરણ,પાડી દઈને ચાસ અમે ઘર તરફ વળ્યાં.
મન થાય ત્યારે યાદ નિરાંતે કરું નહીં!એ શું કે વાતવાતમાં તારું સ્મરણ રહે
ઉદાસી, આંસુઓ, પીડા, સ્મરણ અલગ ક્યાં છે?કુટુંબ એક છે ના જાય ઘાવ છોડીને.
શાહીમાંથી આમ કાં ઢોળાય છે તારાં સ્મરણ?એને મારું એક મન ઓછું પડ્યું? કોને ખબર?
મારા જ વિસ્મરણથી તે મારા સ્મરણ સુધીપડઘાઉં છું હું તારા કોઈ પણ વલણ સુધી
ઈશ્વર સ્મરણ માટેની એક નાની માળા. જે 108 મણકાની હોતી નથી.
રેખ્તા
હિન્દવી
સૂફીનામા
રાજસ્થાની
