કાપ કરવત કાપ, મારા આંગળાની છાપને

કાપ કરવત કાપ, મારા આંગળાની છાપને

હું કબૂલું છું, ગુલાબો ચૂંટવાનાં પાપને.

સૂર્યનો સિક્કો ઉછાળ્યો, મેં, હવામાં, એ પછી

રાતદિન, દિનરાતના ભૂલી ગયો છું માપને.

ભેજ આંખોમાં લઈને આવનારાં ઓ સ્મરણ!

સ્હેજ તો સમજો તમે, બે આંખના સંતાપને

શું કહું કેવું ઝનૂની છે અવાજોનું વલણ

સાત ભવના એક સાથે ઉચ્ચરે છે શાપને.

વ્હાલા સંગાથે થયાં અદૃશ્ય, સરિતાસુંદરી!

આપને, 'ઇર્શાદ', શોધે છે, હજીયે આપને.

Kaap Karvat Kaap, Mara Angala Ni Chhap Ne