પ્રણય પર ગઝલો

.....વધુ વાંચો

ગઝલ(40)

તોરણ ગુંથાય એવા છે

સૂની પડેલી સાંજને આવી સજાવ તું

સફ્ળતા જિંદગીની

તમને સમય નથી અને મારો સમય નથી

દિલના ટુકડા

કવન થઈ ગયાં છે

રડાવ્યો છે મને

સરોવર ન થઈ શક્યું

કિનારા કંઈ નથી કહેતા

ન જાય ઘરમાં, ન બહાર આવે

આંખમાં વન, હાથમાં રણ દઈ દીધું છે

કવિ અને જગત વચ્ચે વિરોધ

સનમને

મને લાગી રહ્યું છે થઈ રહ્યો છું વારતા જેવો

બધે બસ શુષ્કતા પુષ્કળ અને આખું નગર ભીનું

પહેલાં

શ્વાસમાં લીધી

જવાની ફૂલોની

ભીંતે ચઢી છે

આંખો ઉગામી

1
2