સ્વપ્ન પણ કેવું બરોબર નીકળ્યું,
મારા ઘર સામે સરોવર નીકળ્યું!
શ્વાસ છે તો શિર ઉપર આકાશ છે,
કેટલું કૌતુક મનોહર નીકળ્યું!
પુત્રહીના જેવી દુનિયા એટલે,
આજપણ મીઠું ઘરોઘર નીકળ્યું!
કલ્પના વચ્ચે ન જાણે શું હશે?
અર્થ વચ્ચે તો અગોચર નીકળ્યું!
જિંદગીના બોજને ઊંચકી લીધો,
હા, મરણ સાચું સહોદર નીકળ્યું!
swapn pan kewun barobar nikalyun,
mara ghar same sarowar nikalyun!
shwas chhe to shir upar akash chhe,
ketalun kautuk manohar nikalyun!
putrhina jewi duniya etle,
ajpan mithun gharoghar nikalyun!
kalpana wachche na jane shun hashe?
arth wachche to agochar nikalyun!
jindgina bojne unchki lidho,
ha, maran sachun sahodar nikalyun!
swapn pan kewun barobar nikalyun,
mara ghar same sarowar nikalyun!
shwas chhe to shir upar akash chhe,
ketalun kautuk manohar nikalyun!
putrhina jewi duniya etle,
ajpan mithun gharoghar nikalyun!
kalpana wachche na jane shun hashe?
arth wachche to agochar nikalyun!
jindgina bojne unchki lidho,
ha, maran sachun sahodar nikalyun!
સ્રોત
- પુસ્તક : આપણી કવિતાસમૃદ્ધિ (ઉત્તરાર્ધ) (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 329)
- સંપાદક : ચન્દ્રકાન્ત ટોપીવાળા
- પ્રકાશક : ગુજરાતી સાહિત્ય પરિષદ
- વર્ષ : 2004