મેલું ઘેલું ફળિયું દે.
સાવ તૂટેલું નળિયું દે.
દૂર રહું ભારે નજરોથી,
એવું બસ માદળિયું દે.
પરવા ક્યાં છે ઊંચાઈની,
પોચું પોચું તળિયું દે.
ધોધમાર તો માત્ર કલ્પના,
હવામાન વાદળિયું દે.
છીનવી લે તમરાનું દળ,
અંધારું ઝળહળિયું દે.
છો ને તરસ્યો છું જીવનમાં,
મૃત્યુ ગંગાજળિયું દે.
melun ghelun phaliyun de
saw tutelun naliyun de
door rahun bhare najrothi,
ewun bas madaliyun de
parwa kyan chhe unchaini,
pochun pochun taliyun de
dhodhmar to matr kalpana,
hawaman wadaliyun de
chhinwi le tamranun dal,
andharun jhalahaliyun de
chho ne tarasyo chhun jiwanman,
mrityu gangajaliyun de
melun ghelun phaliyun de
saw tutelun naliyun de
door rahun bhare najrothi,
ewun bas madaliyun de
parwa kyan chhe unchaini,
pochun pochun taliyun de
dhodhmar to matr kalpana,
hawaman wadaliyun de
chhinwi le tamranun dal,
andharun jhalahaliyun de
chho ne tarasyo chhun jiwanman,
mrityu gangajaliyun de
સ્રોત
- પુસ્તક : આપણી કવિતાસમૃદ્ધિ (ઉત્તરાર્ધ) (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 114)
- સંપાદક : ચન્દ્રકાન્ત ટોપીવાળા
- પ્રકાશક : ગુજરાતી સાહિત્ય પરિષદ
- વર્ષ : 2004