મારે માટે એક પથ્થર પણ એ ના આઘો કરે

એ જો ચાહે તો એ જળ વચ્ચેથી પણ રસ્તો કરે

મારા ધૂસર હોઠ પર એ આંખ ઠેરવતાં નથી

એક નજર નાખે તો એ પટ રેતનો લીલો કરે

મારે માટે દાઝવાનું ચાંદની રાતોમાં પણ

એના શિર પર તો હવા પણ તાપમાં છાંયો કરે

એની સાથે હું જ શું બસ મારો સરવાળો કરું

મારી સાથે એ કદી તો એનો સરવાળો કરે

રાતદિન શું આમ રહેવાનું જ છે ખાબડખૂબડ

મારે માટે શું કદી પાલવ એ ના સરખો કરે

mare mate ek paththar pan e na aagho kare

e jo chahe to e jal wachchethi pan rasto kare

mara dhusar hoth par e aankh therawtan nathi

ek najar nakhe to e pat retno lilo kare

mare mate dajhwanun chandni ratoman pan

ena shir par to hawa pan tapman chhanyo kare

eni sathe hun ja shun bas maro sarwalo karun

mari sathe e kadi to eno sarwalo kare

ratdin shun aam rahewanun ja chhe khabaDkhubaD

mare mate shun kadi palaw e na sarkho kare

mare mate ek paththar pan e na aagho kare

e jo chahe to e jal wachchethi pan rasto kare

mara dhusar hoth par e aankh therawtan nathi

ek najar nakhe to e pat retno lilo kare

mare mate dajhwanun chandni ratoman pan

ena shir par to hawa pan tapman chhanyo kare

eni sathe hun ja shun bas maro sarwalo karun

mari sathe e kadi to eno sarwalo kare

ratdin shun aam rahewanun ja chhe khabaDkhubaD

mare mate shun kadi palaw e na sarkho kare