કાળમીંઢ આ મૌનને કક્કાવજે

કાળમીંઢ આ મૌનને કક્કાવજે

સુન્ન શબ્દાતીતને શબ્દાવજે

ભીંત બારી બારણાં અપલક ઊભાં

સાવ સૂનું આંગણું પગલાવજે

શ્વાસ જેવું તારું સાન્નિધ્ય મળે

એક પળને એ રીતે હોવાવજે

નામ સરનામું હજી પણ એ જ છે

કોક વેળા લાગણી પત્રાવજે

ને પછીથી આ હયાતી મઘમઘે

રોમરોમ સ્પર્શથી પુષ્પાવજે

દાદ ઉર્ફે એક છાનું ડૂસકું

ગમ ગઝલમાં એ રીતે ગઝલાવજે

હોય તારી સાહ્યબી ચારે તરફ

ને મને તું વચ્ચોવચ દૃશ્યાવજે

kalminDh aa maunne kakkawje