મૌન પર ગઝલો

.....વધુ વાંચો

ગઝલ(30)

કલમ લઈ હાથની થાપણ ગુમાવી બેઠો છું

તળેટી સુધી ચાલ ગઝલ

વરસોનાં વરસ લાગે

હું મળીશ જ!

વાણીના સ્વાંગમાં

હસ્તરેખા

ભૂલા પડી ગયા

પછી નિત સમયના અભાવમાં મારું બેસવું મારું ઊઠવું

મારા જ શબ્દ ભેટવા ડગલુંય ના ભરે

મારા પરિચયની કથા

એની સાથે ન ખેલ ચીસો છે

કાળમીંઢ આ મૌનને કક્કાવજે

મૌન સ્વરૂપે હોઠ વચાળે બાજી ગયેલી શબ્દ તરસતી જાળ

ન કશુંય કહ્યું અને નામ લિયો.

હૃદય બાગ-બાગ છે

તિમિર પથરાય છે તો રોશનીનું મૌન બોલે છે

વાણીમાં વહેતું ઝરણ મૌનમાં કૂવો રાખે

સંભાર્યા વિના

વિસમ-સંવેદન

આપણે

1
2