મૌન પર ગઝલો

.....વધુ વાંચો

ગઝલ(44)

કલમ લઈ હાથની થાપણ ગુમાવી બેઠો છું

વરસોનાં વરસ લાગે

તળેટી સુધી ચાલ ગઝલ

હસ્તરેખા

વાણીના સ્વાંગમાં

હું મળીશ જ!

ભૂલા પડી ગયા

હૃદય બાગ-બાગ છે

તિમિર પથરાય છે તો રોશનીનું મૌન બોલે છે

ઈશ્વર જો તારાં મૌનની સીમા નહીં રહે

ક્ષણોને તોડવા બેઠો અને ઘટના ઘણી નીકળી

રાખ ચોળી જે મસાણી થઈ ગયા

મૌન નજરની દાદ

શું બોલીએ?

તેજમાં, તત્ત્વમાં, ક્યાં કશે બાદ છે

એની સાથે ન ખેલ ચીસો છે

કાળમીંઢ આ મૌનને કક્કાવજે

મૌન સ્વરૂપે હોઠ વચાળે બાજી ગયેલી શબ્દ તરસતી જાળ

હું શબ્દનો શણગાર છું – તું કોણ છે

રંગ ગહેરા, ‘ને વળી સાચા હજો

1
2
3