મૌન પર ગઝલો

.....વધુ વાંચો

ગઝલ(26)

વરસોનાં વરસ લાગે

હસ્તરેખા

તળેટી સુધી ચાલ ગઝલ

વાણીના સ્વાંગમાં

પછી નિત સમયના અભાવમાં મારું બેસવું મારું ઊઠવું

મારા પરિચયની કથા

વાણીમાં વહેતું ઝરણ મૌનમાં કૂવો રાખે

હૃદય બાગ-બાગ છે

તિમિર પથરાય છે તો રોશનીનું મૌન બોલે છે

હું મળીશ જ!

કાળમીંઢ આ મૌનને કક્કાવજે

ન કશુંય કહ્યું અને નામ લિયો.

ભૂલા પડી ગયા

કલમ લઈ હાથની થાપણ ગુમાવી બેઠો છું

સંભાર્યા વિના

વિસમ-સંવેદન

આપણે

થઈ ગયું

નેવાં

મૌનથી આગળ તને હું શું કહું

1
2