છે તૉર એનો એવો કોઈની પડી નથી

છે તૉર એનો એવો કોઈની પડી નથી

આ ગામમાં જાણે કે બીજી છોકરી નથી

અધ્ધર ઉપાડી કોઈએ સપનામાં એકવાર

બસ ત્યારથી ધરતી ઉપર પગ મૂકતી નથી

પ્રતિબિંબ પણ કોઈનું એમાં હોવું જોઈએ

આ કાચની તકતી જ ફક્ત આરસી નથી

પંડિતજી પોથીમાં શું શોધો છો ક્યારના

ત્યાં સ્વર્ગથી અપસરા કોઈ ઊતરી નથી

આ આપણા સમયનો છે યુગબોધ એટલો

બાળક હવે બાળક નથી, પરી પરી નથી

એ હોઠ શું જે હોઠ પર ના હોય તારું નામ

એ આંખ શું જે આંખમાં તારી છબી નથી

આવીને ઉંબરે વડીલ ખોંખારા ખાવ ના

એ કોઈનીય લાજ હવે કાઢતી નથી

તું મારી સામે જોઈ આમ આંખ ના ઉલાળ

ગુજરાતી ગઝલકાર છું હું શેખજી નથી

હું એનો પડ્યો બોલ તો ઝીલી લઉં તરત

પણ થાય શું કે એ કશું જ બોલતી નથી

પીએચ.ડી.નું પણ જુઓ પાણી ઉતારતી

જે પોતે તો એસ.એસ.સી. સુધી પણ ભણી નથી

એને તે એટલી તો ફટવી દીધી ‘અદમ’

કે આ ગઝલ કોઈને હવે ગાંઠતી નથી

chhe taur eno ewo koini paDi nathi