અધર ને શબ્દના મંજુલ સમાસમાં લીધી,

અમે પીગળતી કોઈ ક્ષણને પ્રાસમાં લીધી.

ગઝલના પાકને રેતી જ રાસ આવે છે

મરુભૂમિ અમે એથી ગરાસમાં લીધી.

કદી ધર્યો ન કોઈ વેશ ઇન્દ્રની માફક,

લીધી જે ચીજ એ નિજના લિબાસમાં લીધી.

ભરે કોઈ જે રીતે શ્વાસ અંતવેળાનો,

તમે મૂકેલી હવા એમ શ્વાસમાં લીધી.

પ્રથમ ગુનો તો ‘સહજ' છૂટછાટ લીધી એ,

અને ઉપરથી એ હોશોહવાસમાં લીધી.

adhar ne shabdna manjul samasman lidhi,

ame pigalti koi kshanne prasman lidhi

gajhalna pakne reti ja ras aawe chhe

marubhumi ame ethi garasman lidhi

kadi dharyo na koi wesh indrni maphak,

lidhi je cheej e nijna libasman lidhi

bhare koi je rite shwas antwelano,

tame mukeli hawa em shwasman lidhi

pratham guno to ‘sahj chhutchhat lidhi e,

ane uparthi e hoshohwasman lidhi

adhar ne shabdna manjul samasman lidhi,

ame pigalti koi kshanne prasman lidhi

gajhalna pakne reti ja ras aawe chhe

marubhumi ame ethi garasman lidhi

kadi dharyo na koi wesh indrni maphak,

lidhi je cheej e nijna libasman lidhi

bhare koi je rite shwas antwelano,

tame mukeli hawa em shwasman lidhi

pratham guno to ‘sahj chhutchhat lidhi e,

ane uparthi e hoshohwasman lidhi