રેખ્તા
હિન્દવી
સૂફીનામા
રાજસ્થાની
મારી પિછાણ
mari pichhan
રમેશ પારેખ
રમેશ પારેખ
ગઝલમાંથી સાંપડશે મારી પિછાણ,
ધુમાડાથી તું મૂળ અગ્નિને જાણ!
રમ્યા'તા કદી કોડીથી એટલે,
હવે સાતે દરિયાઓ માગે છે દાણ.
ઊંટો તારી અટકળનાં એમાં ડૂબે,
છે મારાં આ આંસુનું એવું ઊંડાણ.
ઊડે નભમાં તારાં સ્મરણના પતંગ,
છે. મારી ઉદાસીની આ ઉત્તરાણ.
ન દર્પણમાં ઘર કોઈ બાંધી શકે,
થઈ ના શકે જળની ઉપર લખાણ.
હું માણસ છું - એ મારી ઓળખ હતી,
હું પથ્થર છું - એ મારી આજે પિછાણ.
સ્રોત
- પુસ્તક : ગઝલશતક (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 65)
- સંપાદક : હર્ષદ ત્રિવેદી
- પ્રકાશક : ગુજરાત સાહિત્ય અકાદમી
- વર્ષ : 1995