હું મારી બહાર નીકળી હતી

ને દિવસને અંતે પાછી ફરી

ત્યાં તો મારો દરવાજો બંધ.

બેસી ગયા હતા સહુ, બધું જડબેસલાખ બંધ કરીને.

બારીઓ દરવાજા...

ઘેરા પડદા પણ ઢાળી દીધેલા.

હું મારી બહાર જ રહી ગઈ!

કેટલી બૂમો પાડી બારણું ખોલી મને અંદર લઈ લેવા માટેની

પણ, કેવી રીતે સંભળાય અંદર

સાગના ડબલ બારણા બંધ કરીને બેઠા હોય તો!

રાતના નીકળે છે શયતાન

કોઈને પણ પકડીને આરોગી જવા.

સજ્જડ બંધ કરી દીધા છે

બધાએ જ પોતાના બારીબારણાં

શયતાનની બીકથી.

કોઈનેય સંભળાતું નથી, બૂમો પાડું છું તોય.

નક્કર પત્થરનું ટાવર લાગે છે મારું ઘર.

દરબારગઢનું રક્ષણ કરવા પાણીની ખાઈ બનાવી હોય

તેની ફરતે

અને પછી પૂલ ઉપાડી લે...

કેવી રીતે મારા દરબારગઢ સુધી વાત પહોંચાડું કે

હું તો બહાર રહી ગઈ છું

સાંકડી ગલીઓમાંથી ગમે ત્યારે

આવી જશે શયતાન, આગ ઑકતો.

શિકારની શોધમાં...

આગ ભભૂકવાનો અવાજ સંભળાવા માંડ્યો છે મને

આવતો હશે હમણાં...

આ સાંકડી ગલીઓમાંથી ફરતો ફરતો...