એક હતું નગર. ભારે જબરું. તેમાં એક શેઠ રહે. શેઠ જબરા ધનવાન. અઢળક દોલત ને ભારે જબરો ઠાઠ. શેઠને એક જ દીકરો. એનું નામ જગન. જગનને વાર્તા સાંભળવી બહુ ગમે. કોઈ ઘરડાં ડોશીમાને જુએ કે જગન પૂછે છે કે તમને
એક હતી વાર્તા. તે એક દિવસ સુગંધ ઓઢી ફરવા નીકળી. ઘર પાસેની લૉનમાં નાની હિના, શિવાની, નમ્રતા, પૂર્વી, રુચિર, સચીન, તરલ... બેઠાં બેઠાં અંતકડી રમતાં હતાં. વાર્તા ત્યાં આવી. એ શિવાનીની આંખમાં પેસી ગઈ એટલે શિવાનીએ અંતકડી
રેખ્તા
હિન્દવી
સૂફીનામા
રાજસ્થાની
