બદામપુર નામનું એક ગામ હતું. આ ગામમાં બાંકુ નામનો એક માણસ રહેતો હતો. તે બાજુના જંગલમાં જઈને બોરડી પરથી બોર તોડી લાવતો હતો અને ગામમાં વેચતો હતો. બધા તેને બાંકુ બોરડીવાળા તરીકે ઓળખતા હતા. એક દિવસ બાંકુ વહેલી સવારમાં જંગલમાં
હેમલતા એક હતા રાજા. એને સૌ વાતે સુખ હતું; પણ એક વાતની ખામી હતી. એને કૈં સંતાન ન હતું. એણે ભગવાનની ભારે ભક્તિ કરી. ભગવાન એના પર પ્રસન્ન થયા અને વરદાન આપ્યું
ગરીબ ડોશી હતી. એને એક દીકરો હતો. મકનો એનું નામ. આગળ તો બહુ પૈસાદાર હતાં પણ મકનાનો બાપ મરી ગયો ને કોઈ કમાનાર ન રહ્યું. ડોશી દળણાં દળી માદીકરાનું પેટ ભરે ને મકનાને ભણાવે. બેપાંચ વરસ ગયાં. મકનો
કમળપુરને પાદર કનક નામની નદી. દૂરના ડુંગરેથી એ રમતી-ભમતી અહીં આવે ને કમળપુરને છેક અડકીને ખળખળ વહેતી આગળ વધે. કમળપુરમાં બકો નામનો છોકરો રહે, સાવ ભોળોભટાક. ભણવે-ગણવે ઓછો પણ મનનો ચોખ્ખો. સદા સાચું જ બોલે. સાચાઈથી જ વર્તે.
રેખ્તા
હિન્દવી
સૂફીનામા
રાજસ્થાની
