એક હતો ગધેડો. આખો દિવસ આમથી તેમ રખડતો રહેતો. નહિ કોઈ ધોબીનો નોકર કે નહિ કોઈ કુંભારનો ગુલામ. જ્યાં મન થાય ત્યાં રોકટોક વિના ચાલ્યો જાય. તેના પર હુકમ કરવાવાળું કોઈ નહોતું. આખો દિવસ પોતાની મસ્તીમાં ફર્યા કરતો. ગધેડો શહેરમાં
એક હતો તરવાડી, એનું નામ હતું દલો. દલા તરવાડીની વહુને રીંગણાં બહુ ભાવે. એક દિવસ દલા તરવાડીની વહુએ દલા તરવાડીને કહ્યું : “તરવાડી રે તરવાડી!” તરવાડી કહે : “શું કહો છો, ભટ્ટાણી?” ભટ્ટાણી કહે : “રીંગણાં ખાવાનું મન થયું
રેખ્તા
હિન્દવી
સૂફીનામા
રાજસ્થાની
