વલ્લુ નામે એક વાંદરો, ખૂબ હોંશિયાર. કદી ન માને હાર, પણ એ અભિમાની અપાર. ‘મારું કાળજું તો જાંબુના ઝાડ ઉપર છે’ – એવું કહીને એ વિકરાળ મગરને બનાવી આવેલો... એ જ વલ્લુ. તે પછી તો વલ્લુની વાહ... વાહ...
ટીલડી ઝરણાની જેમ ખેલતી-કૂદતી શાળામાંથી ઘેર આવી. દફ્તર ટેબલ પર મૂકીને મમ્મી પાસે આવી ગઈ : “મમ્મી, મમ્મી! એક વાત કહું?” “કહે.” “અમારી શાળામાં એક વિદ્યાર્થી ભણે છે. એનું નામ તિલક.”
એક સુંદર મજાનું તળાવ. ગોળગોળ નાનકડું તળાવ. તળાવનું પાણી પણ કેવું? કાચ જેવું ચોખ્ખું. ઠંડુંઠંડું બરફ જેવું. આ તળાવમાં ઘણા જીવ રહે. ચાર પગવાળા કાચબા રહે ને લાંબી પૂંછડીવાળા મગરેય રહે. સોનેરી-રૂપેરી માછલીઓય રહે. તેના કિનારે રોજ બંગલા ને
રેખ્તા
હિન્દવી
સૂફીનામા
રાજસ્થાની
