એક હતો કાચબો અને એક હતું સસલું. બંનેએ ઝડપથી દોડવાની શરત કરી. સસલાને એમ કે કાચબો તો સાવ ધીમે ધીમે ચાલશે માટે લાવ થોડું ઊંઘી લઉં. એણે થોડી ઊંઘ લીધી. એટલામાં કાચબો તો ધીરે ધીરે ચાલતો જ રહીને ખૂબ આગળ નીકળી ગયો. આમ અભિમાની સસલું હારી ગયું
હંસ અને હંસલી માનસરોવરની જાતરાએ નીકળ્યાં હતાં. સાથે જોડાયા હતા કાચબાભાઈ. હા... પેલા લપલપિયા કાચબાભાઈ. લપલપિયા કાચબાભાઈ જરાય મૂંગા ન રહ્યા. ને એ તો પડ્યા ભફાંગ કરતા ભોંય પર. એ વાત તમને ખબર છે બરાબરને? પછી શું થયું એ
એક સુંદર મજાનું તળાવ. ગોળગોળ નાનકડું તળાવ. તળાવનું પાણી પણ કેવું? કાચ જેવું ચોખ્ખું. ઠંડુંઠંડું બરફ જેવું. આ તળાવમાં ઘણા જીવ રહે. ચાર પગવાળા કાચબા રહે ને લાંબી પૂંછડીવાળા મગરેય રહે. સોનેરી-રૂપેરી માછલીઓય રહે. તેના કિનારે રોજ બંગલા ને
રેખ્તા
હિન્દવી
સૂફીનામા
રાજસ્થાની
