એક હતી ચૂં ચૂં. તે એના ગામમાં ‘મિસ વિલેજ’ બની હતી. ચોપાસ એની નામના ફેલાઈ ગઈ હતી. બાજુના ગામમાં એક વરણાગિયો ઉંદર રહેતો હતો. તેણે મિસ વિલેજની કીર્તિ સાંભળી હતી. તે તો ગયો મિસ વિલેજના ગામમાં, ને ઘર શોધતો-શોધતો મિસ વિલેજની
તેનામાં આવડત હતી, પણ નોકરી મળતી ન હતી. ખાવાપીવાનું મળતું નહિ અને પહેરવા-ઓઢવાનુંય મળતું નહિ. જિંદગી કેવી રીતે પસાર કરવી એ એક સવાલ હતો. વગર લેવેદેવે એને જેલમાં મોકલી દેવાયો. ગરીબોને કદાચ આમ જ જેલ
રેખ્તા
હિન્દવી
સૂફીનામા
રાજસ્થાની
