પડીશ પછડાઈને સતત એકલા ભૂમિપે,

ખમીશ વ્રણ કારમા, વિષમ ભાગ્યની ભેખડે

ભમીશ અથડાઈને, કરુણતાભર્યા આત્મના

વિષાદપડઘા ભલે દશદિશે ઘૂમી ડૂબતા;

ન કો નયનમાં રમે સુભગ સ્વપ્ન તો યે ભલે,

ન વા હૃદય ઊછળે ચિરઉમંગમાં તો ય શું?

રડે કળકળે ભલે હૃદય શોકઘેલું થતાં,

અખંડ જલ છો વહે જીવનમાં નિરાશાતણાં.

હસીશ બસ રંગમાં, દૃગ અનંતમાં નાખીને,

અપાર પડદા પડયા ક્ષિતિજ ઢાંકતા; છો પડ્યા;

ભલે જગતને, મને,-મનુજને અહીં રૂંધતા.

મથીશ સહુ છોડવા, બલ અમાપ મારે ઉરે.

પડીશ પછડાઈને સતત એકલો ભૂમિપે

પળેપળ રહ્યો જ માનવ, ન અલ્પ સંતોષ એ.

paDish pachhDaine satat ekla bhumipe,

khamish wran karma, wisham bhagyni bhekhDe

bhamish athDaine, karuntabharya atmna

wishadapaDgha bhale dashadishe ghumi Dubta;

na ko nayanman rame subhag swapn to ye bhale,

na wa hriday uchhle chiraumangman to ya shun?

raDe kalakle bhale hriday shokghelun thatan,

akhanD jal chho wahe jiwanman nirashatnan

hasish bas rangman, drig anantman nakhine,

apar paDda paDya kshitij Dhankta; chho paDya;

bhale jagatne, mane, manujne ahin rundhta

mathish sahu chhoDwa, bal amap mare ure

paDish pachhDaine satat eklo bhumipe

palepal rahyo ja manaw, na alp santosh e

paDish pachhDaine satat ekla bhumipe,

khamish wran karma, wisham bhagyni bhekhDe

bhamish athDaine, karuntabharya atmna

wishadapaDgha bhale dashadishe ghumi Dubta;

na ko nayanman rame subhag swapn to ye bhale,

na wa hriday uchhle chiraumangman to ya shun?

raDe kalakle bhale hriday shokghelun thatan,

akhanD jal chho wahe jiwanman nirashatnan

hasish bas rangman, drig anantman nakhine,

apar paDda paDya kshitij Dhankta; chho paDya;

bhale jagatne, mane, manujne ahin rundhta

mathish sahu chhoDwa, bal amap mare ure

paDish pachhDaine satat eklo bhumipe

palepal rahyo ja manaw, na alp santosh e