રીસ
Rees
જયન્ત પાઠક
Jayant Pathak
તમે આવ્યા મારે નગર, ઘરને આંગણ પિયા,
અને મેં મૂર્ખીએ રીસની રગમાં શબ્દ સરખો
કહ્યોના પ્રીતિનો, ખબર સહુની જેમ જ પૂછી;
તમે ચાલ્યા, સૌની જ્યમ દઈ દીધી મેં પણ વિદા.
ક્ષમા, વ્હાલા મારી રીસનું કંઈયે કારણ ન'તું,
સ્વભાવે તીખી તે જરી જરીમાં વાંકું પડતું;
હવે આ હૈયું તે નથી વશ મને–સાચું કહું છું,
છતાં વ્હાલા, મારા મનની કહી દૌં વાત તમને?
તમે પાસે આવી રીસનું હત જો કારણ પૂછ્યું;
બધાંથી સંતાડવું નયનનીર જો હોત જ લૂછ્યું
તમારા રૂમાલે, લગીર ભજી એકાન્ત, ટપલી
ધીમે મારી ગાલે કહ્યું હત : અરે ચાલ પગલી
હું લેવા આવ્યો છું, નીકળ ઝટ છોડી ઘર-ગલી–
સજીને બેઠી'તી; તરત પડી હું હોત નીકળી.
સ્રોત
- પુસ્તક : વગડાનો શ્વાસ (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 73)
- સંપાદક : સુરેશ દલાલ
- પ્રકાશક : નવભારત સાહિત્ય મંદિર
- વર્ષ : 1978