નમું

નમું

નમું તને, પથ્થરને? નહિ નહિ

શ્રદ્ધાતણા આસનને નમું નમું :

જ્યાં માનવીનાં શિશુ અંતરોની

શ્રદ્ધાભરી પાવન અર્ચના ઠરી,

કે મુક્ત તલ્લીન પ્રભુપ્રમત્તની

આંખો જહીં પ્રેમળતા ઝરીઝરી.

તું માનવીના મનમાં વસ્યો અને

તને ય આ માનવ માનવે કર્યો;

મનુષ્યની માવનતાની જીત આ

થયેલ ભાળી અહીં તેહને નમું.

તું કાષ્ઠમાં, પથ્થર વૃક્ષ સર્વમાં,

શ્રદ્ધા ઠરી જ્યાં જઈ ત્યાં બધે જ તું.

તને નમું, પથ્થરને ય હું નમું,

શ્રદ્ધાતણું આસન જ્યાં નમું તહીં.

(અંક ૧૨૪)

namun