રેખ્તા
હિન્દવી
સૂફીનામા
રાજસ્થાની
મને આમન્ત્રે છે
mane amantre chhe
પ્રજારામ રાવળ
પ્રજારામ રાવળ
મને આમન્ત્રે છે ગિરિવરતણાં શૃંગ ગરવાં;
ધરાથી ઊંચે કૈં અનહદમહીં વાસ કરવાઃ
ધરામાં રોપીને નિજ ચરણને ઉન્નત ખડાં:
અ-સંગીઃ એકાન્તીઃ નિજ સુખમહીઃ સ્થાણું: નરવાં.
મને આમન્ત્રે છે; અધિક કરતો કાન સરવા;
અહો, શીળી શીળી; શિખર પરની આછરી હવાઃ
લહેરાતી હોંસે; હૃદય હળવેઃ નિર્મળ નરીઃ
ઘણા જૂના, મીઠા સુહૃદ સરખી; – કૈં અભિનવા.
મને આમન્ત્રે છે શિખર પરનું આભ, નમતું:
વિશેષે તેજસ્વી ઉડુગણથકી કૈં ઊભરતુઃ
જરા જો હું ઊંચો કર મુજ કરું; સ્પર્શે શશીનેઃ
સદા બંધાયેલું ઉર થનગને; સૂણી, ગમતું.
મને આમન્ત્રે છે ગગનતણી યે પારની દ્યુતિઃ
સુણે છે સંદેશા અજબ નવલા શા મુજ શ્રુતિ!
સ્રોત
- પુસ્તક : ઉત્તરાયણ (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 42)
- સંપાદક : દીપક મહેતા
- પ્રકાશક : નેશનલ બુક ટ્રસ્ટ, ઇન્ડિયા
- વર્ષ : 2008