રેખ્તા
હિન્દવી
સૂફીનામા
રાજસ્થાની
સખી! સાંભળ-ને કહું વાતડી : આજ અનુપમ દહાડો દીઠો રે;
મારા ગુરુજીએ શબ્દ સુણાવિયો, ઈ તો સાંભળતાં લાગે મીઠો રે. ૧
સખી! ભાંગી દલડાની ભ્રાંતડી, પરમાતમા જોવા સરખા રે;
મેં તો નેણે નિરખ્યા નાથને, મારી મટી ગઈ અંતર-તરસા રે. ૨
સખી! શું રે કરીએ અમે સાધના? મારી સુરતામાં હરિ સંધાણા રે;
સભી જોઉં ત્યારે દીસે પાસમાં, મારે વચને વાલોજી બંધાણા રે. ૩
સખી! ઊંચું જોઉં તો આસમાનમાં, હેરીને દોઉં તો હેઠા રે;
સખી સૂઈને દોઉં તો ઝળકે સેજમાં, શૂનમાં નિરખું તો તખતે બેઠા રે. ૪
સખી! પરણી પિયુજીને પ્રીછવે, કુંવારી કંથમાં સું જાણે રે?
કુંવારી રમે ઢીંગલે-પોતિયે, ઈ તો મેરમને શું માણે રે? ૫
સખી! મરજાદા મેલી મળ્યા, એની છત રહેવે નહિ છાની રે;
સખી! ભાણ-પ્રતાપે બોલિયા, હું તો મેરમને મન માની રે. ૬
સ્રોત
- પુસ્તક : આરાધના : મધ્યકાલીન ભક્તિગીતો (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 87)
- સંપાદક : ડૉ. શિવલાલ જેસલપુરા
- પ્રકાશક : સાહિત્ય સંશોધન પ્રકાશન
- વર્ષ : 2002