રેખ્તા
હિન્દવી
સૂફીનામા
રાજસ્થાની
રામ રંગે રીખે, કૌશલ્યાકુમાર રામ રંગે રીખે. ટેક૦
છબછબ કરતા છેડા પલાળે, પાણીડાં ઢોળે;
ચંચળ ચતુરા રૂદયે ચાંપી, બેસારે ખોળે. રામ૦
કર ગ્રહી લાવે કૌશલ્યા, મહેલે પડસાળે;
ગોત્રજમાનો ઘૃતદીવડો; તે મુઠ્ઠીમાં ઝાલે. રામ૦
દીવડો મ્હેલાવી કૌશલ્યા, મણિ કરમાં આલે;
મણિ તો લઈ મુખમાં મેલે, દેવ નભે ભાળે. રામ૦
સુમિત્રા લાવે શેલડી, તે બાલકને ભાવે;
કટકા લઈ કોરાણે મૂકે પાળી લઈ ચાવે. રામ૦
ઘૂઘરા ઘમકે તેથી ચમકે, ઉતાવળા ચાલે;
કરતણી કોમલ આંગળીઓ, તે ચણિયારે ઘાલે. રામ૦
ઘૂલર ઘસે ખડખડ હસે, ક્રોધ કરે માતા;
બાળપણાને બલિહારી જાય, શંકર ને વિધાતા. રામ૦
અતિ આકળી થઈ માતા, લઈ બારણિયે બેસે;
રાયતણા મસ્તાના મદગળ, વચ્ચે જઈ પેસે. રામ૦
અતિ અડપલા કુંવર આપણા, કહો દિન ક્યમ જાશે?
ભાલણપ્રભુ રઘુનાથજીને, બાંધે પ્રેમતણે પાશે. રામ૦
સ્રોત
- પુસ્તક : ભાલણનાં પદ (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 65)
- સંપાદક : જેઠાલાલ ત્રિવેદી
- પ્રકાશક : જીવનલાલ અમરશી મહેતા
- વર્ષ : 1947