રેખ્તા
હિન્દવી
સૂફીનામા
રાજસ્થાની
તારા એક સાદના પડઘા પડઘા ભીંતે ભીંતે,
તારું એ દૂર રહેવું ગયું પર્વત પર્વત.
તારી એક જીદની સખ્તાઈ છે ઈંટે ઈંટે,
ભાવ ચહેરાના સ્મૃતિમાં રહ્યા વાદળ જેવા.
તારી પાંપણના ઉઘડવા સમી ઉઘડી બારી,
તુજ ભ્રમર જેમ આ વળ ખાય છે સામે રસ્તો.
તારા દિલના એ ધડકવા સમી ધ્રુજી બારી,
તારા ઉચ્છવાસ સમો આવી રહ્યો ઘરમાં પવન.
તારી મર્યાદાની યાદ આપતો ઘરનો ઉંબર.
સાવ રસ્તો જે ન રોકે છતાં અંતરાય સમો,
તારું એ ‘ના’ કહેવું યાદ અપાવે પડદો.
તારા ભીડેલા અધર જેમ ભીડેલાં છે કમાડ
જાણે ચૂપ થઈ ગઈ દુનિયા, કોઈની આવજા નહિ.
સ્રોત
- પુસ્તક : સાનિધ્ય (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 78)
- સર્જક : સતીષ ‘નકાબ’
- પ્રકાશક : સુમન પ્રકાશન
- વર્ષ : 1988