તારા જન્નતની હતી કેટલી ખ્વાહિશ કે ખુદા!

મેં સદા શિશ નમાવીને ઇબાદત તો કરી;

જેવું ટકરાયું ધરા પર, મેં ઉઠાવ્યું મસ્તક,

હું ફર્યો ના, અને કાબાની દિશાઓ તો ફરી.

મારા જીવનને નવા રંગથી ઘડવા લાગ્યો,

મારાં આંસુની સજાવટ મેં બધી દૂર કરી;

મારી આંખોમાં નવાં તેજ સમાયા એથી,

મારી દષ્ટિથી ક્ષિતિજો એ બધી દૂર સરી.

મેં ગતિ રોકી હતી કાળની એવી રીતે,

કોઈ સૌંદર્ય જો ખીલ્યું તો એ કરમાયું નહીં;

મારા ઉપવનની નવી રસ્મ મેં એવી પાડી,

કોઈ જો ફૂલ હસ્યું, તો પછી મુરઝાયું નહીં.

મારે હાથે જે જલી જિંદગી કેરી શમ્આ,

કોઈ વાયુના સુસાટાથી એ બુઝાઈ નહીં;

મેં રચ્યું ગીત નવા ઢાળથી જીવન કેરું,

એ પછી કોઈએ મૃત્યુની કથા ગાઈ નહીં.

મેં ઘડી મારી રીતે મારી આ જન્નત જેમાં,

કોઈ ઈશ્વરની અમર્યાદ હકૂમત ન રહી;

કબ્ર સૌ સળવળી ઊઠી, અને સૂતા જાગ્યા,

કોઈને કાંઈ ન પૂછ્યું, ને કયામત ન રહી.

મારી સરમસ્ત જવાનીનો નવો રંગ હતો,

પ્રેમની યુગથી પુરાણી એ કહાની બદલી;

રાજમાર્ગોને તજી કેડી અજાણી પકડી,

લ્યો, જમાનાની એ પાબંધ રવાની બદલી.

મારી જન્નત કે જહન્નમ આ, મુબારક હો મને,

વ્યર્થ મુજ કાજ તું ભાવી કોઈ સરજીશ નહીં;

જિંદગીનેયે જરૂરત હજી મારી લાગે,

આસમાનોને કહી દો કે હું આવીશ નહીં.

tara jannatni hati ketli khwahish ke khuda!

mein sada shish namawine ibadat to kari;

jewun takrayun dhara par, mein uthawyun mastak,

hun pharyo na, ane kabani dishao to phari

mara jiwanne nawa rangthi ghaDwa lagyo,

maran ansuni sajawat mein badhi door kari;

mari ankhoman nawan tej samaya ethi,

mari dashtithi kshitijo e badhi door sari

mein gati roki hati kalni ewi rite,

koi saundarya jo khilyun to e karmayun nahin;

mara upawanni nawi rasm mein ewi paDi,

koi jo phool hasyun, to pachhi murjhayun nahin

mare hathe je jali jindgi keri shama,

koi wayuna susatathi e bujhai nahin;

mein rachyun geet nawa Dhalthi jiwan kerun,

e pachhi koie mrityuni katha gai nahin

mein ghaDi mari rite mari aa jannat jeman,

koi ishwarni amaryad hakumat na rahi;

kabr sau salawli uthi, ane suta jagya,

koine kani na puchhyun, ne kayamat na rahi

mari sarmast jawanino nawo rang hato,

premni yugthi purani e kahani badli;

rajmargone taji keDi ajani pakDi,

lyo, jamanani e pabandh rawani badli

mari jannat ke jahannam aa, mubarak ho mane,

wyarth muj kaj tun bhawi koi sarjish nahin;

jindgineye jarurat haji mari lage,

asmanone kahi do ke hun awish nahin

tara jannatni hati ketli khwahish ke khuda!

mein sada shish namawine ibadat to kari;

jewun takrayun dhara par, mein uthawyun mastak,

hun pharyo na, ane kabani dishao to phari

mara jiwanne nawa rangthi ghaDwa lagyo,

maran ansuni sajawat mein badhi door kari;

mari ankhoman nawan tej samaya ethi,

mari dashtithi kshitijo e badhi door sari

mein gati roki hati kalni ewi rite,

koi saundarya jo khilyun to e karmayun nahin;

mara upawanni nawi rasm mein ewi paDi,

koi jo phool hasyun, to pachhi murjhayun nahin

mare hathe je jali jindgi keri shama,

koi wayuna susatathi e bujhai nahin;

mein rachyun geet nawa Dhalthi jiwan kerun,

e pachhi koie mrityuni katha gai nahin

mein ghaDi mari rite mari aa jannat jeman,

koi ishwarni amaryad hakumat na rahi;

kabr sau salawli uthi, ane suta jagya,

koine kani na puchhyun, ne kayamat na rahi

mari sarmast jawanino nawo rang hato,

premni yugthi purani e kahani badli;

rajmargone taji keDi ajani pakDi,

lyo, jamanani e pabandh rawani badli

mari jannat ke jahannam aa, mubarak ho mane,

wyarth muj kaj tun bhawi koi sarjish nahin;

jindgineye jarurat haji mari lage,

asmanone kahi do ke hun awish nahin