રેખ્તા ગુજરાતી ઉત્સવ - 5 જાન્યુઆરી: વડોદરા | 11 જાન્યુઆરી: મુંબઈ | 19 જાન્યુઆરી: ભાવનગર - ફ્રી રજિસ્ટ્રેશન કરો
રજિસ્ટ્રેશન કરોનથી જોયો પ્રીતમનો મીટ માંડીને કદી ચહેરો,
સખી! એકાંતની હંમેશ મેં તો લાજ રાખી છે.
પરિચય એમનો પૂછીને મારી પર જુલમ ના કર.
હંમેશાં એમની સામે મેં નીચી આંખ રાખી છે.
હૃદયનો ખૂબ ઇચ્છે છે કે બસ જોયા કરું કિંતુ,
નજીક આવે છે તેઓ તો તરત શરમાઈ જાઉં છું.
સ્વપ્ન સાકાર થઈને સામે આવીને ઊભા રે’છે.
અને હું છું કે બંધ આંખો કરી ખોવાઈ જાઉં છું.
સખી મારી આ બંધ આંખોએ જે જે દૃશ્યો જોયાં છે,
એ તું સમજી નથી શકતી, અને હું કહી નથી શકતી.
પ્રીતમની ને પ્રભુની ઓળખાણો એક સરખી છે,
અનુભવ થઈ શકે છે પણ નિવેદિત થઈ નથી શકતી.
વદન કેવું છે, કેવાં છે નયન ને હોઠ છે કેવા?
સખી એ પારકાં સ્વપ્નાં છે એમાં કેમ રાચે છે?
બનું છું ભાન ભૂલી માત્ર શીર્ષક જોઈ એનું હું,
અને તું છે કે આખી વાર્તાનો મોહ રાખે છે.
ક્ષમા કરજે મને બહેની તને જો માઠું લાગ્યું હો
ન કહેવાની ઘણી વાતો તને આજે કહી ગઈ છું.
કોઈ એવી કલાથી મારા મનમાં મોર નાચ્યાં છે,
કે હું તો મારી પોતાની જ સિદ્ધિથી ડરી ગઈ છું.
નથી મળતો તને ઉત્તર છતાં તું રોજ પૂછે છે?
હું સમજું છું સખી તારી આ ચંચલતા કુતૂહલતા;
જવાની બોલતી થઈ છે! પ્રણય પણ આવશે નક્કી,
રસિક એકાંતની સર્જાઈ રહી છે પૂર્વ-ભૂમિકા.
કોઈ સત્વર પધારે તારા જીવનમાં હું ઇચ્છું છું.
હું ઇચ્છું છું જીવન તારું સળંગ એક ગીત થઈ જાએ;
જગતના સર્વ પ્રશ્નોના મળી જાએ તને ઉત્તર
ખરેખર છે દુવા મારી તને પણ પ્રીત થઈ જાએ.
વદન કેવું છે? કેવાં છે નયન ને હોઠ છે કેવા?
પછી તું કોઈ દી આવીને આ પ્રશ્નો નહિ પૂછે;
પ્રીતમની રૂપ-રેખા એવી નજરોમાં વસી જાશે
વધુ પડતું હશે કાજલ તો એ પણ તું નહીં લૂછે.
અને જોઈ ન લે કોઈ છબી નયનોની એ માટે
વિના કારણ તું વારંવાર આંખોને મીંચી લેશે
અને એ બંધ આંખોના અનુભવને પ્રતાપે તું
જગતના સૌ પ્રીતમને પ્રેમપૂર્વક ઓળખી લેશે.
nathi joyo pritamno meet manDine kadi chahero,
sakhi! ekantni hanmesh mein to laj rakhi chhe
parichay emno puchhine mari par julam na kar
hanmeshan emni same mein nichi aankh rakhi chhe
hridayno khoob ichchhe chhe ke bas joya karun kintu,
najik aawe chhe teo to tarat sharmai jaun chhun
swapn sakar thaine same awine ubha re’chhe
ane hun chhun ke bandh ankho kari khowai jaun chhun
sakhi mari aa bandh ankhoe je je drishyo joyan chhe,
e tun samji nathi shakti, ane hun kahi nathi shakti
pritamni ne prabhuni olkhano ek sarkhi chhe,
anubhaw thai shake chhe pan niwedit thai nathi shakti
wadan kewun chhe, kewan chhe nayan ne hoth chhe kewa?
sakhi e parkan swapnan chhe eman kem rache chhe?
banun chhun bhan bhuli matr shirshak joi enun hun,
ane tun chhe ke aakhi wartano moh rakhe chhe
kshama karje mane baheni tane jo mathun lagyun ho
na kahewani ghani wato tane aaje kahi gai chhun
koi ewi kalathi mara manman mor nachyan chhe,
ke hun to mari potani ja siddhithi Dari gai chhun
nathi malto tane uttar chhatan tun roj puchhe chhe?
hun samajun chhun sakhi tari aa chanchalta kutuhalta;
jawani bolti thai chhe! prnay pan awshe nakki,
rasik ekantni sarjai rahi chhe poorw bhumika
koi satwar padhare tara jiwanman hun ichchhun chhun
hun ichchhun chhun jiwan tarun salang ek geet thai jaye;
jagatna sarw prashnona mali jaye tane uttar
kharekhar chhe duwa mari tane pan preet thai jaye
wadan kewun chhe? kewan chhe nayan ne hoth chhe kewa?
pachhi tun koi di awine aa prashno nahi puchhe;
pritamni roop rekha ewi najroman wasi jashe
wadhu paDatun hashe kajal to e pan tun nahin luchhe
ane joi na le koi chhabi naynoni e mate
wina karan tun waranwar ankhone minchi leshe
ane e bandh ankhona anubhawne prtape tun
jagatna sau pritamne prempurwak olkhi leshe
nathi joyo pritamno meet manDine kadi chahero,
sakhi! ekantni hanmesh mein to laj rakhi chhe
parichay emno puchhine mari par julam na kar
hanmeshan emni same mein nichi aankh rakhi chhe
hridayno khoob ichchhe chhe ke bas joya karun kintu,
najik aawe chhe teo to tarat sharmai jaun chhun
swapn sakar thaine same awine ubha re’chhe
ane hun chhun ke bandh ankho kari khowai jaun chhun
sakhi mari aa bandh ankhoe je je drishyo joyan chhe,
e tun samji nathi shakti, ane hun kahi nathi shakti
pritamni ne prabhuni olkhano ek sarkhi chhe,
anubhaw thai shake chhe pan niwedit thai nathi shakti
wadan kewun chhe, kewan chhe nayan ne hoth chhe kewa?
sakhi e parkan swapnan chhe eman kem rache chhe?
banun chhun bhan bhuli matr shirshak joi enun hun,
ane tun chhe ke aakhi wartano moh rakhe chhe
kshama karje mane baheni tane jo mathun lagyun ho
na kahewani ghani wato tane aaje kahi gai chhun
koi ewi kalathi mara manman mor nachyan chhe,
ke hun to mari potani ja siddhithi Dari gai chhun
nathi malto tane uttar chhatan tun roj puchhe chhe?
hun samajun chhun sakhi tari aa chanchalta kutuhalta;
jawani bolti thai chhe! prnay pan awshe nakki,
rasik ekantni sarjai rahi chhe poorw bhumika
koi satwar padhare tara jiwanman hun ichchhun chhun
hun ichchhun chhun jiwan tarun salang ek geet thai jaye;
jagatna sarw prashnona mali jaye tane uttar
kharekhar chhe duwa mari tane pan preet thai jaye
wadan kewun chhe? kewan chhe nayan ne hoth chhe kewa?
pachhi tun koi di awine aa prashno nahi puchhe;
pritamni roop rekha ewi najroman wasi jashe
wadhu paDatun hashe kajal to e pan tun nahin luchhe
ane joi na le koi chhabi naynoni e mate
wina karan tun waranwar ankhone minchi leshe
ane e bandh ankhona anubhawne prtape tun
jagatna sau pritamne prempurwak olkhi leshe
સ્રોત
- પુસ્તક : ઝરૂખો (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 64)
- સર્જક : સૈફ પાલનપુરી
- પ્રકાશક : સુમન પ્રકાશન
- વર્ષ : 1984
- આવૃત્તિ : 3