મેદની વિખરાય;
ને આ વૃદ્ધ જેની કાય
તે લોહાર આવી કાષ્ઠના એ ક્રૂસ પાસે
(જે થકી નીતરી રહ્યું રે રક્ત એવું-શુદ્ધ જાણે સૂર્યનું
ને લોચને વિલસે વળી તો ચંદ્રનું માધુર્ય શું!)
જઈ જુએ શું એક શ્વાસે
મેં મકાનો બાંધવાને જે ઘડ્યા
રે તે ખીલા તે અહિં જડ્યા!
medani wikhray;
ne aa wriddh jeni kay
te lohar aawi kashthna e kroos pase
(je thaki nitri rahyun re rakt ewun shuddh jane suryanun
ne lochne wilse wali to chandranun madhurya shun!)
jai jue shun ek shwase
mein makano bandhwane je ghaDya
re te khila te ahin jaDya!
medani wikhray;
ne aa wriddh jeni kay
te lohar aawi kashthna e kroos pase
(je thaki nitri rahyun re rakt ewun shuddh jane suryanun
ne lochne wilse wali to chandranun madhurya shun!)
jai jue shun ek shwase
mein makano bandhwane je ghaDya
re te khila te ahin jaDya!
સ્રોત
- પુસ્તક : પ્રતીક (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 22)
- સર્જક : પ્રિયકાન્ત મણિયાર
- પ્રકાશક : સ્વાતિ પ્રકાશન
- વર્ષ : 1964
- આવૃત્તિ : 2