શ્હેરની ઘડીઓ ગણતાં

શ્હેરની ઘડીઓ ગણતાં

કેવું પરોઢ ઊઘડે (શિશુનું બગાસું!)

આ શ્હેરનું; લથડિયાં ભરતા જતા સૌ

(શું રાતપાળી કરતા મજદૂર?) તારા;

ને સૂર્ય લાલ તીરછી નજરે નિહાળે

હોટેલ લાઈટ્સ હજીયે ભભકી રહેલી.

કેવી બપેાર (ઘરડી પણ વાંઝણી સ્ત્રી)

ચીસો વડે સમૂહને સળગાવી દેતી;

ચારે દિશા તરફથી પવનોય શુષ્ક

બેડોળ વ્યંડળ તણા હિહિકાર દેતા.

ને સાંજ (લિપ્સ્ટિક વડે શણગારી ઓષ્ટ)

ચૂમી રહી સડકને, ગલીકૂંચીઓને;

જાઝી મ્યુઝિક પર સૌ મર્ક્યુરી લૅમ્પ્સ

નાચી રહ્યા; ગટરમાં ઠલવાય તેજ.

આ રાત્રિમાં ભમી રહેલ અનાથ સ્વપ્નો

(ભૂલાં પડ્યાં શિશુ) ઘડી, રડી, જંપી જાતાં.

(૧૯પ૪)

shherni ghaDio gantan