રેખ્તા
હિન્દવી
સૂફીનામા
રાજસ્થાની
સુદામો
sudamo
સુદામો ચાલ્યા દુવારકા ગામ, મુખે રટતા રાધે શ્યામ;
અન્ન વિનાનાં બાળ ટળવળે, ને અંગ ઉપર નહિ વસ્ત્ર તમામ.
ફૂટી ને તૂટી ઝૂંપડી રેવા, ને સંપતમાં શ્રી રામ;
સુદામો ચાલ્યો દુવારકા ગામ એ તો રટતો રાધેશ્યામ.
અજાચક વૃતનો એ અધિકારી, રટતો રાધે શ્યામ;
મિત્રની પાસે માગવા જાઓ, કીધું પત્નીએ, કરી પ્રમાણ.
હું અજાચી, કદી નવ માગું, મિત્રની પાસે દામ;
સમરણ કરતાં, ધીરજ ધરતાં, સ્હાય કરે ઘનશ્યામ.
ભલે નવ માગો, મળવા જાઓ, પુરી દુવારકા ગામ;
બાળપણના છે મિત્ર તમારા, કૃષ્ણ અને બળરામ.
કાંગની પોટલી કાખમાં લીધી, તુંબડી લાકડી હાથ;
મિત્રને મળવા ચાલ્યો સુદામો, લેતો શ્રીકૃષ્ણનું નામ.
ગોમતીજીમાં સ્નાન કરીને, વળિયો ચૌટા વાટ;
પાછળ બાળકો કાંકરા મારે, તાળી પાડી, હસે તમામ.
દરવાજે જઈને ઊભો સુદામો, બોલ્યો અમૃત વાણ;
બાળપણાના મિત્ર છે મારા, કૃષ્ણ અને બળરામ.
નામ સુદામો સુણીને દોડ્યા, પોતે ત્રિલોકી નાથ;
વા’લા સુદામા, પ્યારા સુદામા, પ્રેમે ભીડી બાથ.
આઠ પટરાણી વાયુ ઢોળે, ચરણ ઝાલે જદુરાય;
બાળપણાંની વાતો કરતાં, વીતી રાતો જાય.
તાંદુલ પ્રેમે આરોગ્યાં પ્રભુએ, આપ્યાં મુક્તિ ધામ,
ધન દોલત તો આપી પ્રભુએ, ને કંચન કીધાં ધામ.
સ્રોત
- પુસ્તક : ગુજરાતી લોકસાહિત્યમાળા – મણકો– ૯ (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 57)
- સંપાદક : ગુજરાત લોકસાહિત્ય સમિતિ (મંજુલાલ ર. મજમુદાર, પદ્મશ્રી દુલાભાઈ કાગ, બચુભાઈ રાવત, મનુભાઈ જોધાણી, હરિવલ્લભ ભાયાણી, પુષ્કર ચંદરવાકર, દુલેરાય કારણી, ચીમનલાલ ભટ્ટ, સુધાબહેન ર. દેસાઈ, પી. સી. પરીખ, જશુમતી નાનાલાલ.
- પ્રકાશક : ગુજરાત લોકસાહિત્ય સમિતિ, અમદાવાદ
- વર્ષ : 1968