મહીમંથન

નંદજીને ઘેરે નવલખ દૂઝે

વલોણાંની વેણ્યું વાજે રે લોલ.

માતા જશોદા તમારા કાનને

મહીડાં વલોવવા મેલો રે લોલ.

અમારા કાન તો પારણિયે પોઢયા,

મહીડાંની વાત શું જાણે રે લોલ.

સાત સમદરિયાની ગેાળી રે કીધી,

મેરુનો કીધો રવૈયો રે લોલ.

નવકુળ નાગનાં નેતરાં રે કીધાં,

માંકડી કીધી ચંદરની રે લોલ.

એક કોર કાળા કાનજી ઘુમાવે

એક કોર રાધા ગોરી રે લેાલ.

હાથે છે કાંકણી ને વેઢ ઝબુકે, વા'લો

લટકે નેતરાં તાણે રે લોલ.

હળવા હળવા તાણો છબીલા;

નંદવાશે મહીડાંની ગોળી રે લોલ. *

નંદવાશે ગોળીને ઊડશે છાંટા,

નવરંગ ચુંદડી ભીંજાશે રે લોલ.

સોળસેં ગોપીયું ટોળે વાળીને,

કાનને મનાવવાને ચાલી રે લોલ.

કાન રે કાન, મારા ભરવાડુ ભાણેજ,

આવડલી મત કોણે દીધી રે લોલ.

મનની કીધી ને કાન મદિર પધાર્યા,

ગોપીયું મહાસુખ પામી રે લોલ.

એટલું કીધું ને કાન રિસાઈ ચાલ્યા,

જઈ વનરાવન વસિયા રે લોલ.

mahimanthan