રેખ્તા
હિન્દવી
સૂફીનામા
રાજસ્થાની
મળદ નાખતાં
malad nakhtan
લાફો રે નાલ્લા તો બરોબર પાણી બે વામ છે રે
લોફાઈ હાંઆંઆં
લાફો રે મોટા તો બરાબર પાણી ચાર વામ છે જો
લોફાઈ હાંઆંઆં
લાફા રે મોટા તો વામે માઠીરા પાણી
ત્રણ વામ છે જોઓઓ
લોફાઈ હાંઆંઆં
બેઈયે હેએએ બેવાળી બરોબર પાણી
છ વામ છે જોઓઓ
જમીન ખરેની છે જોઓઓ
ચાર રે હેએએ ચાર વાળી વામે
માઠોરી પાણી સાત વામ રેએએ હેએએ હાં
ચાર રે હેએએ ચાર વાળી વામે
બરોબર પાણી આઠ વામ રેએએ
ભોંય કાદવની છે જે હેએએ હાંઆંઆં
ચારે હે ચાર વાળી વામે
ઝાઝેરી પાણી નવ વામ હેએએ હાંઆંઆં
છઈયાં રે હેએએ છ વાળી વામે
ઝાઝેરી પાણી અગિયાર વામ રેએએ હાંઆંઆં
વચ્ચે બીજા થોડા શબ્દો સાબળિયા (હીંચકા) પર સૂતા ટંડેલને અને માલખી(કેબિન)માં સૂનારા ડોડિયા(ટંડેલની નીચેના માણસ)ને ઉદ્દેશીને કહે, એના અવાજથી પેલા ઊંચે—કાન થયા હોય અને છેવટનું માપ ઉચ્ચારાય તે ચૂકી ન જાય :
દહેણના ફરનારા, ને માલખમીના મુનારા,
સાબળિયાના સૂનારા ટંડેલ,
માલખીના સૂનારા ડોડિયા,
ખારવા જગાડી વ્હાણ ચલાવજે,
મોટા તો વામે ઝાંઝેરાં પાણી
પાંચ વામ જોઓઓ હેએએ હાંઆંઆં
સ્રોત
- પુસ્તક : ગુજરાતી લોકસાહિત્યમાળા – મણકો–1 (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 27)
- સંપાદક : ગુજરાત લોકસાહિત્ય સમિતિ (ઉમાશંકર જોશી, પુષ્કર ચંદરવાકર, સુધા દેસાઇ, મંજુલાલ ર. મજમૂદાર, મધુભાઈ પટેલ, લાલચંદ ધૂળાભાઈ નીનામા)
- પ્રકાશક : ગુજરાત લોકસાહિત્ય સમિતિ, અમદાવાદ
- વર્ષ : 1957