તને ક્યારેય સમજાશે નહીં મારી સખત પીડા;

જનમતાંવેંત મળતી હોય છે આ વર્ણગત પીડા.

અગર જો હોત એ બે-ચાર તો સ્વીકાર પણ કરતો,

અહીં તો ઉમ્રભર મળતી રહી વખતોવખત પીડા.

કદી અશ્રુ બની વ્હેતી, કદી લોહી બની વ્હેતી,

રમે મરજી મુજબ મારા જીવનમાં હૈં રમત પીડા.

સદીઓની આ પીડાનો હવે વિસ્તાર છે એવો,

હું લખવા બેસું છું તો માત્ર લખવાની સતત ‘પીડા’.

મને આ શબ્દનો આધાર જો ‘બેદિલ’ મળ્યો ના હોત,

કઈ રીતે હું મારા પૂર્વજોની આ લખત પીડા.

tane kyarey samjashe nahin mari sakhat piDa;

janamtanwent malti hoy chhe aa warngat piDa

agar jo hot e be chaar to swikar pan karto,

ahin to umrbhar malti rahi wakhtowkhat piDa

kadi ashru bani wheti, kadi lohi bani wheti,

rame marji mujab mara jiwanman hain ramat piDa

sadioni aa piDano hwe wistar chhe ewo,

hun lakhwa besun chhun to matr lakhwani satat ‘piDa’

mane aa shabdno adhar jo ‘bedil’ malyo na hot,

kai rite hun mara purwjoni aa lakhat piDa

tane kyarey samjashe nahin mari sakhat piDa;

janamtanwent malti hoy chhe aa warngat piDa

agar jo hot e be chaar to swikar pan karto,

ahin to umrbhar malti rahi wakhtowkhat piDa

kadi ashru bani wheti, kadi lohi bani wheti,

rame marji mujab mara jiwanman hain ramat piDa

sadioni aa piDano hwe wistar chhe ewo,

hun lakhwa besun chhun to matr lakhwani satat ‘piDa’

mane aa shabdno adhar jo ‘bedil’ malyo na hot,

kai rite hun mara purwjoni aa lakhat piDa