સાદ પાડે માંહ્યલી દેરી મને,
આમ ઊભો થઉં છું ખંખેરી મને.
એક વળગણ એમ કૈં છૂટી ગયું,
કોઈ પ્હેરણ જેમ લઉં પહેરી મને.
દોડતી દેખાય મારામાં સતત,
બાળપણથી શોધતી શેરી મને.
વાદળાં જેવું જ દુઃખ કાળું છતાં
કોર દેખાઈ છે રૂપેરી મને.
જાત ઢંઢોળ્યા કરું છું હરવખત,
ઊંઘ ગઈ છે એમ ભંભેરી મને.
ઉકલ્યો તો ઉકલ્યા સાતે જનમ,
કોઈ દેખાતું નથી વેરી મને.
ક્યાંય ના લાગું મને હું એકલો,
કોણ ઊભું હોય છે ઘેરી મને?
sad paDe manhyli deri mane,
am ubho thaun chhun khankheri mane
ek walgan em kain chhuti gayun,
koi pheran jem laun paheri mane
doDti dekhay maraman satat,
balapanthi shodhti sheri mane
wadlan jewun ja dukha kalun chhatan
kor dekhai chhe ruperi mane
jat DhanDholya karun chhun harawkhat,
ungh gai chhe em bhambheri mane
ukalyo to ukalya sate janam,
koi dekhatun nathi weri mane
kyanya na lagun mane hun eklo,
kon ubhun hoy chhe gheri mane?
sad paDe manhyli deri mane,
am ubho thaun chhun khankheri mane
ek walgan em kain chhuti gayun,
koi pheran jem laun paheri mane
doDti dekhay maraman satat,
balapanthi shodhti sheri mane
wadlan jewun ja dukha kalun chhatan
kor dekhai chhe ruperi mane
jat DhanDholya karun chhun harawkhat,
ungh gai chhe em bhambheri mane
ukalyo to ukalya sate janam,
koi dekhatun nathi weri mane
kyanya na lagun mane hun eklo,
kon ubhun hoy chhe gheri mane?
સ્રોત
- પુસ્તક : બેસ્ટ ઑફ મિસ્કીન (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 79)
- સંપાદક : હર્ષ બ્રહ્મભટ્ટ
- પ્રકાશક : નવભારત સાહિત્ય મંદિર
- વર્ષ : 2013