આપણો વ્હેવાર જૂઠો, આપણી સમજણ ગલત,

લાગણીમય તોય છે તારી રમત, મારી રમત.

સાત સપનાં, એક સૂડો, પાંદડાંનું આ જગત,

થાય છે લીલો-સૂકો તારો વખત, મારો વખત.

પથ્થરોના પેટનું પાણી લઈને હાથમાં,

ઊંઘના ઘરમાં જશું, તારી શરત, મારી શરત.

વાંઝિયા આ શબ્દના વસ્તારના ભારે ઋણી,

ઠીક સચવાઈ ગયું તારું અસત, મારું અસત.

શોધમાં ‘ઇર્શાદ’ છે, ચ્હેરા વગરનો આદમી,

જે નથી હોતો કદી તારો ફકત, મારો ફકત.

aapno whewar jutho, aapni samjan galat,

lagnimay toy chhe tari ramat, mari ramat

sat sapnan, ek suDo, pandDannun aa jagat,

thay chhe lilo suko taro wakhat, maro wakhat

paththrona petanun pani laine hathman,

unghna gharman jashun, tari sharat, mari sharat

wanjhiya aa shabdna wastarna bhare rini,

theek sachwai gayun tarun asat, marun asat

shodhman ‘irshad’ chhe, chhera wagarno adami,

je nathi hoto kadi taro phakat, maro phakat

aapno whewar jutho, aapni samjan galat,

lagnimay toy chhe tari ramat, mari ramat

sat sapnan, ek suDo, pandDannun aa jagat,

thay chhe lilo suko taro wakhat, maro wakhat

paththrona petanun pani laine hathman,

unghna gharman jashun, tari sharat, mari sharat

wanjhiya aa shabdna wastarna bhare rini,

theek sachwai gayun tarun asat, marun asat

shodhman ‘irshad’ chhe, chhera wagarno adami,

je nathi hoto kadi taro phakat, maro phakat