રેખ્તા
હિન્દવી
સૂફીનામા
રાજસ્થાની
તરસને ઝાંઝવાંના એક અણસારે નજર લાગી;
વિરહને ચાંદનીના સોળ શણગારે નજર લાગી.
કમળને સાંધ્યના રંગીન અંધારે નજર લાગી;
કુમુદને પણ ઉષાના તેજ-અંબારે નજર લાગી.
નજર લાગી હજારો વાર હળવા-ફૂલ હૈયાને;
કહો પાષાણ-દિલને કોઈની ક્યારે નજર લાગી?
ચકોરીએ નજર ઊંચી કરીને મીટ માંડી, ત્યાં –
શશીની પાંપણોના રમ્ય પલકારે નજર લાગી.
અમારી નાવડીની કમનસીબી શી કહું તમને?
બચી મઝધારથી તો છેક ઓવારે નજર લાગી.
પ્રથમ ઉપચાર હું કોનો કરું, સમજાવશો કોઈ?
હૃદય ને આંખડી બન્નેયને હારે નજર લાગી.
લથડિયું ખાઈને આકાશથી ગબડી પડ્યો તારો;
ધરા પરથી શું એને કોઈની ભારે નજર લાગી?
દીવાનો 'વિશ્વરથ' ઘૂમી વળ્યો નવખંડમાં, તોપણ -
નથી એને સફરમાં ક્યાંય તલભારે નજર લાગી.
સ્રોત
- પુસ્તક : મધુવન (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 107)
- સંપાદક : હરીન્દ્ર દવે
- પ્રકાશક : પ્રવીણ પ્રકાશન, રાજકોટ
- વર્ષ : 2002
- આવૃત્તિ : 4