લાગણીનો આ લબાચો ક્યાં જઈ પધરાવવો?

ખૂબ અઘરો છે હવે દરિયો ફરી છલકાવવો.

શ્વાસના આવાસ વચ્ચે ક્યાંય ઝળહળતો નથી

એ દીવાને આ ક્ષણે કેવી રીતે બુઝાવવો?

એ જ ચ્હેરો જોઈએ છે આ અરીસાને હવે

આ અરીસાને હવે કેવી રીતે સમજાવવો?

તું અહીં આવે ન આવે, અનવરત એ આવતી

વંશવેલો યાદનો કેવી રીતે અટકાવવો?

છે સ્મરણનો દેશ એમાં આંસુ નામે છે નગર

એ જ સરનામે હવે ‘ઇર્શાદ’નો ખત લાવવો.

lagnino aa labacho kyan jai padhrawwo?

khoob aghro chhe hwe dariyo phari chhalkawwo

shwasna awas wachche kyanya jhalahalto nathi

e diwane aa kshne kewi rite bujhawwo?

e ja chhero joie chhe aa arisane hwe

a arisane hwe kewi rite samjawwo?

tun ahin aawe na aawe, anawrat e awati

wanshwelo yadno kewi rite atkawwo?

chhe smaranno desh eman aansu name chhe nagar

e ja sarname hwe ‘irshad’no khat lawwo

lagnino aa labacho kyan jai padhrawwo?

khoob aghro chhe hwe dariyo phari chhalkawwo

shwasna awas wachche kyanya jhalahalto nathi

e diwane aa kshne kewi rite bujhawwo?

e ja chhero joie chhe aa arisane hwe

a arisane hwe kewi rite samjawwo?

tun ahin aawe na aawe, anawrat e awati

wanshwelo yadno kewi rite atkawwo?

chhe smaranno desh eman aansu name chhe nagar

e ja sarname hwe ‘irshad’no khat lawwo