રેખ્તા
હિન્દવી
સૂફીનામા
રાજસ્થાની
પોલાં શરીર જેવા દેખાવ થઈ ગયા છે
પથ્થર હતા તે અમને વાગી તૂટી ગયા છે
રસ્તાનો કેફ છે કે મંઝિલનો એ નશો છે
પગલાંઓ ચાલી ચાલી નિજને ભૂંસી ગયાં છે
એકાંતની પળોમાં મોંઘા હતા નિસાસા
ખંડેરમાં જઈને સઘળા ડૂબી ગયા છે
માઠી દશામાં એવા આધાર થાવ મારા
મુજ આંખમાં એ નિજનાં આસું મૂકી ગયાં છે
આંસુની મિત્રતામાં, આંસુની લાગણીમાં
મારા અવાજ ગબડી ગબડી ફૂટી ગયા છે
હમણાં જ આવશે એ, હમણાં પધારશે એ
મુજ નામ ઠામ તેઓ હમણાં પૂછી ગયાં છે
સ્રોત
- પુસ્તક : દરિયા (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 74)
- સર્જક : મનહર મોદી
- પ્રકાશક : રન્નાદે પ્રકાશન
- વર્ષ : 1997
- આવૃત્તિ : (બીજી આવૃત્તિ)