પૂર્વવત્ ભૂતકાળ તાજો થાય છે;
ને હજુ એક હાથ ત્યાં લંબાય છે!
ટુકડા રૂપે મળે છે, જે બધું;
એ બધું ક્યાં સોયથી સંધાય છે!
રક્ષવાનું હોય છે હોવાપણું;
અહીં બધુંયે એકનું બે થાય છે!
કાચની સામે રહી જો એકલો!
નિત નવા ચહેરા પ્રતિબિંબાય છે!
છે ભૂલા પડવાનો એક જ ફાયદો;
કેટલા રસ્તા પરિચિત થાય છે!
purwawat bhutakal tajo thay chhe;
ne haju ek hath tyan lambay chhe!
tukDa rupe male chhe, je badhun;
e badhun kyan soythi sandhay chhe!
rakshwanun hoy chhe howapnun;
ahin badhunye ekanun be thay chhe!
kachni same rahi jo eklo!
nit nawa chahera pratibimbay chhe!
chhe bhula paDwano ek ja phaydo;
ketla rasta parichit thay chhe!
purwawat bhutakal tajo thay chhe;
ne haju ek hath tyan lambay chhe!
tukDa rupe male chhe, je badhun;
e badhun kyan soythi sandhay chhe!
rakshwanun hoy chhe howapnun;
ahin badhunye ekanun be thay chhe!
kachni same rahi jo eklo!
nit nawa chahera pratibimbay chhe!
chhe bhula paDwano ek ja phaydo;
ketla rasta parichit thay chhe!
સ્રોત
- પુસ્તક : નાજુક ક્ષણો (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 30)
- સર્જક : અમિત વ્યાસ
- પ્રકાશક : પોતે
- વર્ષ : 2002