વખોડો, વખાણો, પ્રમાણો, પ્રસારો, ગઝલ તો ગઝલ છે!

પ્રથમ આંખો ઉપરથી ચશ્મા ઉતારો, ગઝલ તો ગઝલ છે!

પીડાને ય ઘૂંટીને ચંદન બનાવે ને આંસુને અગ્નિ;

શરત એટલી કે પ્રથમ હો ઇશારો, ગઝલ તો ગઝલ છે!

હથેળીમાં લોબાન સળગાવી કરવી પડે છે પ્રતીક્ષા;

નથી કાંઈ બે-ચાર પળનો ધખારો, ગઝલ તો ગઝલ છે!

ન અંદર કશું હો ન બ્હારે, બધે શૂન્યતા હોય કેવળ;

અચાનક એ લઈને ઊઠે એકતારો, ગઝલ તો ગઝલ છે!

મળો, બાથમાં લો, ભીંસો; એય પાછા વિવેચક બનીને?

તમારી આ મળવાની આદત સુધારો, ગઝલ તો ગઝલ છે!

સભા તો સભા છે, ચડાવી દે માથે ને નીચે ય પાડે;

બધું એક ખૂણામાં જઈને ઉતારો, ગઝલ તો ગઝલ છે!