
કાચના મ્હેલોમાં કાગારોળ છે,
પથ્થરોની આંખ પણ તરબોળ છે.
કલ્પના સુંદર હતી, રૂડી હતી,
વાસ્તવિકતા કેટલી બેડોળ છે!
રાતદિ’ ચાલું છું ત્યાંનો ત્યાં જ છું,
મારું જીવન જાણે કે ચકડોળ છે.
મારા દિલમાં જીવતી ચિન્ગારીઓ,
એની આંખોમાં નર્યો વંટોળ છે.
કોણ એનું રૂપ બદલે શી મજાલ?
આ તો મારા ગામની ભૂગોળ છે!
ઘાણીએ ફરતો બળદ અટકી જશે,
એને ના ક્હેશો કે પૃથ્વી ગોળ છે.
kachna mheloman kagarol chhe,
paththroni aankh pan tarbol chhe
kalpana sundar hati, ruDi hati,
wastawikta ketli beDol chhe!
ratadi’ chalun chhun tyanno tyan ja chhun,
marun jiwan jane ke chakDol chhe
mara dilman jiwti chingario,
eni ankhoman naryo wantol chhe
kon enun roop badle shi majal?
a to mara gamni bhugol chhe!
ghaniye pharto balad atki jashe,
ene na khesho ke prithwi gol chhe
kachna mheloman kagarol chhe,
paththroni aankh pan tarbol chhe
kalpana sundar hati, ruDi hati,
wastawikta ketli beDol chhe!
ratadi’ chalun chhun tyanno tyan ja chhun,
marun jiwan jane ke chakDol chhe
mara dilman jiwti chingario,
eni ankhoman naryo wantol chhe
kon enun roop badle shi majal?
a to mara gamni bhugol chhe!
ghaniye pharto balad atki jashe,
ene na khesho ke prithwi gol chhe



સ્રોત
- પુસ્તક : સાદગી (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 37)
- સર્જક : ખલીલ ધનતેજવી
- પ્રકાશક : વિશાલ પબ્લિકેશન્સ
- વર્ષ : 2000