રેખ્તા
હિન્દવી
સૂફીનામા
રાજસ્થાની
ભૂલા પડી ગયા
bhula paDi gaya
ગની દહીંવાલા
ગની દહીંવાલા
રસ્તે પડ્યા તો રણ મહીં રસ્તા પડી ગયા;
બેસી રહ્યો જે મંઝિલે, ભૂલા પડી ગયા.
લીલા લીલાશની તો સમેટી ગઈ વસંત;
અરમાન પાનપાનનાં પીળાં પડી ગયાં.
ખામોશીઓ ય ખૂબ વગોવાઈ આપણી;
વાતાવરણમાં મૌનના પડઘા પડી ગયા.
આઘાતની પડી ન હતી જીવને કશી;
ખૂંપી ગયા હૃદયમાં અને ઘા પડી ગયા.
કરવી પડી સમાજની ચર્ચા ય આપણે;
સાગરની ભાંજગડમાં કિનારા પડી ગયા.
શું આપણી તરસનું સમાધાન થઈ ગયું?
પગ કેમ આજે શોષના પાછા પડી ગયા?
આ જિંદગીનો જંગ, આ કબરો, આ વસ્તીઓ!
થોડા ઊભા રહ્યા અને થોડા પડી ગયા.
સૂરજની સાથે એટલા દોડ્યા અમે ‘ગની',
પડછાયા હાંફી હાંફીને પાછા પડી ગયા.
સ્રોત
- પુસ્તક : કાવ્ય-કોડિયાં સંપુટ – 3 – ગની દહીંવાળાનાં ચૂંટેલા કાવ્યો (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 75)
- સંપાદક : જયંત પાઠક
- પ્રકાશક : લોકમિલાપ ટ્રસ્ટ
- વર્ષ : 1981