મને દરરોજ દર્પણ અવનવા પડકાર આપે છે

મને દરરોજ દર્પણ અવનવા પડકાર આપે છે,

ખરેખર એ જ તો હોવાપણાંને સાર આપે છે.

સતત ચારે તરફથી કોણ માપે છે ને કાપે છે?

મને મારી જ ભીતર કોઈ નવો આકાર આપે છે.

ઉતારી હુંપણાને પ્હેર્યું મેં તારાપણું જ્યારે

નજર મારી હવે સૌ દૃશ્યને શણગાર આપે છે.

અહીં હરએક માણસ વારતા લઈને ફરે ખુદની,

બધાને ક્યાં કદી એ કોઈ સાંભળનાર આપે છે!

સવારે આંખ ખૂલી તો ઉઠાયું ના પથાારીથી

ફકત એક સ્વપ્ન પણ કેવો ગજબનો ભાર આપે છે!

શરત છે વીજળી ચમકે; તરત મોતી પરોવી દો,

સમય આપે છે તક નક્કી, ભલે ક્ષણવાર આપે છે.

ભરું છું શ્વાસમાં અહેસાસ એનો એ રીતે 'રોશન',

સતત અસ્તિત્વને જાણે કે એ નિર્ધાર આપે છે.

mane darroj darpan avnavaa padkaar aape chhe