મિટ્ટી હતો, તે આપનો બંદો બનાવ્યો−શી રહમ!
માગી ગુલામી આપની, બખ્શી મહોબત−શી રહમ!
આવ્યો અહીં છે દોસ્તદારીનો લઈ દાવો સદા,
બોસા દઈ ગાલે જગાડો નીંદમાંથી એ રહમ.
એવી કદમબોસી કરીને કાં લજાવો રોજરોજ?
છે દિલ્લગી પ્યારી મગર ક્યાં હું અને ક્યાં આ રહમ?
મેંદી બનાવી આપ માટે, તે લગાવો છો મને,
શાને જબરદસ્તી કરે, આ પેર ધોવાને રહમ?
આ આપને જોઈ લજાતાં બાગના મારાં ગુલો;
જે ખૂંચતાં કદમે ચડાવે તે શિરે માને રહમ.
હું ચૂમવા જાતો કદમ, ત્યાં આપ આવો ભેટવા,
ગુસ્સો કરું છું, આખરે તો આપની હસતી રહમ.
ના પેર ચૂમ્યા આપના, ના પેરમાં લોટ્યો જરા;
પૂરી મુરાદો તો થવા દો, માનશું તે યે રહમ.
ના માનતા તો ના કહું, જે જે બનાવો તે બનું;
તોયે કદમના ચાર બોસા આપશે શું ના રહમ?
હું જેમ આ ઘટતો ગયો, આપે બઢાવ્યો તેમ તેમ;
જ્યાં જ્યાં પડું ત્યાં ઝીલવા હાજર ખડી છે આ રહમ.
મારો સિતારો જોઈ આ તીખા બન્યા છે દુશ્મનો;
ગાફેલ છું હું એ બન્યો, આ આપની જાણી રહમ.
યારી ન છૂપે આપની, છાની મહોબત ના રહેઃ
જાણી ગઈ આલમ બધી, તે ના જવા દેજો રહમ.
આ ચડાવી છે મૂક્યો આ આપનો આપે ગુલામ,
તે મહેરબાની જિરવાયે એટલી માગું રહમ.
જ્યાં જ્યાં ચડાવો ત્યાં ચડું છું હાથ હાથે લેઈને,
એ હાથ છૂટી ન જવાને દમબદમ હોજો રહમ.
નીરની સાથે ચડે છે નીરનાં ખીલી ફૂલો;
ના ઊતરતું નીર સાથે, નીરને છાજે રહમ.
લાખ ગુનાઓમાં છતાં છું આપનો ને આપથી;
લાજે જબાં, માગું છતાં–આબાદ હોજો આ રહમ.
mitti hato, te aapno bando banawyo−shi rahm!
magi gulami aapni, bakhshi mahobat−shi rahm!
awyo ahin chhe dostdarino lai dawo sada,
bosa dai gale jagaDo nindmanthi e rahm
ewi kadambosi karine kan lajawo rojroj?
chhe dillgi pyari magar kyan hun ane kyan aa rahm?
mendi banawi aap mate, te lagawo chho mane,
shane jabardasti kare, aa per dhowane rahm?
a aapne joi lajatan bagna maran gulo;
je khunchtan kadme chaDawe te shire mane rahm
hun chumwa jato kadam, tyan aap aawo bhetwa,
gusso karun chhun, akhre to aapni hasti rahm
na per chumya aapna, na perman lotyo jara;
puri murado to thawa do, manashun te ye rahm
na manata to na kahun, je je banawo te banun;
toye kadamna chaar bosa apshe shun na rahm?
hun jem aa ghatto gayo, aape baDhawyo tem tem;
jyan jyan paDun tyan jhilwa hajar khaDi chhe aa rahm
maro sitaro joi aa tikha banya chhe dushmano;
gaphel chhun hun e banyo, aa aapni jani rahm
yari na chhupe aapni, chhani mahobat na rahe
jani gai aalam badhi, te na jawa dejo rahm
a chaDawi chhe mukyo aa aapno aape gulam,
te maherbani jirwaye etli magun rahm
jyan jyan chaDawo tyan chaDun chhun hath hathe leine,
e hath chhuti na jawane damabdam hojo rahm
nirni sathe chaDe chhe nirnan khili phulo;
na utaratun neer sathe, nirne chhaje rahm
lakh gunaoman chhatan chhun aapno ne apthi;
laje jaban, magun chhatan–abad hojo aa rahm
mitti hato, te aapno bando banawyo−shi rahm!
magi gulami aapni, bakhshi mahobat−shi rahm!
awyo ahin chhe dostdarino lai dawo sada,
bosa dai gale jagaDo nindmanthi e rahm
ewi kadambosi karine kan lajawo rojroj?
chhe dillgi pyari magar kyan hun ane kyan aa rahm?
mendi banawi aap mate, te lagawo chho mane,
shane jabardasti kare, aa per dhowane rahm?
a aapne joi lajatan bagna maran gulo;
je khunchtan kadme chaDawe te shire mane rahm
hun chumwa jato kadam, tyan aap aawo bhetwa,
gusso karun chhun, akhre to aapni hasti rahm
na per chumya aapna, na perman lotyo jara;
puri murado to thawa do, manashun te ye rahm
na manata to na kahun, je je banawo te banun;
toye kadamna chaar bosa apshe shun na rahm?
hun jem aa ghatto gayo, aape baDhawyo tem tem;
jyan jyan paDun tyan jhilwa hajar khaDi chhe aa rahm
maro sitaro joi aa tikha banya chhe dushmano;
gaphel chhun hun e banyo, aa aapni jani rahm
yari na chhupe aapni, chhani mahobat na rahe
jani gai aalam badhi, te na jawa dejo rahm
a chaDawi chhe mukyo aa aapno aape gulam,
te maherbani jirwaye etli magun rahm
jyan jyan chaDawo tyan chaDun chhun hath hathe leine,
e hath chhuti na jawane damabdam hojo rahm
nirni sathe chaDe chhe nirnan khili phulo;
na utaratun neer sathe, nirne chhaje rahm
lakh gunaoman chhatan chhun aapno ne apthi;
laje jaban, magun chhatan–abad hojo aa rahm
સ્રોત
- પુસ્તક : ગુજરાતની ગઝલો (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 59)
- સંપાદક : દી.બ. કૃષ્ણલાલ મોહનલાલ ઝવેરી
- પ્રકાશક : સસ્તું સાહિત્ય વર્ધક કાર્યાલય
- વર્ષ : 1942