કોઈ હરદમ જપાતું મારામાં,

શબ્દ થઈને લખાતું મારામાં.

મેં સમયનો આ ગ્રંથ ઉથલાવ્યો,

કંઈ ક્ષણેક્ષણ ભણાતું મારામાં.

કોણ શતરંજ પાથરી બેઠું!

સોગઠું કાં રમાતું મારામાં?

શબ્દનાં હર મરોડ પર જણ એક,

રહે ગઝલ થઈ રચાતું મારામાં.

દૃશ્યમાં ધૂંધળું સતત આ કોણ?

થઈને ધુમ્મસ છવાતું મારામાં.

સ્વપ્ન પણ છૂટતું નથી જેનું,

રહે અવિરત રટાતું મારામાં.

ભીંતથી પોપડો ખર્યો ન્હોતો,

તોય આ શું ખણાતું મારામાં!

કંઈક 'શબરી'પણાની વચ્ચેથી

તૂટતું 'ને તણાતું મારામાં.