ખૂબ ઊંચે ચડી ગયો છું હું
છેક નીચે પડી ગયો છું હું
એક હાથે મને મેં તરછોડ્યો
અન્ય હાથે અડી ગયો છું હું
મેં મને ખૂબ ખૂબ ઘૂંટ્યો છે
ને મને આવડી ગયો છું હું
થાય છે કે ફરીથી બંધાઉં
સામટો ગડગડી ગયો છું હું
બંધ થઈ જાઉં આજ શબ્દ બની
ઓટલો ઊઘડી ગયો છું હું
khoob unche chaDi gayo chhun hun
chhek niche paDi gayo chhun hun
ek hathe mane mein tarchhoDyo
anya hathe aDi gayo chhun hun
mein mane khoob khoob ghuntyo chhe
ne mane aawDi gayo chhun hun
thay chhe ke pharithi bandhaun
samto gaDagDi gayo chhun hun
bandh thai jaun aaj shabd bani
otlo ughDi gayo chhun hun
khoob unche chaDi gayo chhun hun
chhek niche paDi gayo chhun hun
ek hathe mane mein tarchhoDyo
anya hathe aDi gayo chhun hun
mein mane khoob khoob ghuntyo chhe
ne mane aawDi gayo chhun hun
thay chhe ke pharithi bandhaun
samto gaDagDi gayo chhun hun
bandh thai jaun aaj shabd bani
otlo ughDi gayo chhun hun
સ્રોત
- પુસ્તક : ૧૧ દરિયા (પૃષ્ઠ ક્રમાંક 47)
- સર્જક : મનહર મોદી
- પ્રકાશક : રન્નાદે પ્રકાશન
- વર્ષ : 1986
- આવૃત્તિ : (પ્રથમ આવૃત્તિ)